Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

η λύση.


Στο ίδιο σημείο,κοιτάζοντας απλά τον ευατό σου...
ίσως να είναι η λύση.
K.

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

τώρα και χθες και αύριο.

Κάποτε υπήρχε το ημερολόγιο.Το ηλεκτρονικό και το κανονικό.
Το πρώτο το πήρε η μόδα και το δεύτερο η αγάπη μου για το πληκτρολόγιο.
Που λες όπως σου ξανάπα μεγαλώνω.Αμέ!Περνάω την εφηβία μου στα 22 και χαίρομαι.
(Σκέψου να το θυμόμουν στα 50 με κανένα κουτσούβελο αγκαλιά!)
Σήμερα λοιπόν καταπολεμάω το άγχος μου για αύριο.
Εξετάσεις....ποτέ δεν τις χώνεψα!
Τώρα πια όμως προσπαθώ εκφράζω το άγχος μου πριν εκφραστεί μέσα από το σώμα μου.
Έκλεισα που λες,μετά από μήνες, skype,msn,κινητό και ότι άλλο και πίνω το κρασάκι μου.
Ωραίο κρασάκι και λίγη σοκολάτα πριν τον ύπνο.
Πήγα και σε μια έκθεση.Ωραίος χώρος,κάποιες ωραίες φωτογραφίες και κάποιες ενδιαφέρουσες ιδέες.Αλλά πολύς ο κόσμος.
Καλή παρέα δεν είμαι τελευταία.Πόσο μάλλον σε ένα περιβάλλον με τόσο κόσμο.
Θα τα πω λοιπόν και τα άλλα σε σένα μια και στους άλλους δεν τολμάω και μια που μιλιά δεν βγάζεις...πολύ με βολεύεις.(για αυτό θα σε κόψω μια μέρα,να το ξέρεις!)
Έκανα ένα ωραίο (με τα δικά μου κριτήρια) βιντεάκι.Αμέ...με χίουμορ.Το έδειξα και στα παιδιά,μου δωσαν μερικές ωραίες ιδέες και θα το βελτιώσω κι άλλο!
Πέρα απ΄ οτι το τελειώσα στην ώρα του πρέπει να σου ομολογήσω ότι το καταευχαριστήθηκα!
Το έφτιαχνα και διασκέδαζα.Νομίζω τελικά πως λίγο καταλάθος,λίγο τυχαία,λίγο "απο πείσμα και τρέλα" διάλεξα τη σωστή σχολή.Για επάγγελμα δεν θα μιλήσω...δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει!
Αρχίζω και πρακτική σε λίγες μέρες.
Την Τετάρτη (αν η σχολή είναι ανοιχτή) θα μιλήσω και στον καθηγητή μου για την πτυχιακή που λέω να κάνω.
Και απο την άλλη βδομάδα αρχίζει το εντατικό ψάξιμο μεταπτυχιακού.
όλα δρομολογούντε λοιπόν.
Γιατί δεν τα λέω παραέξω αυτά και τα θεωρώ ασήμαντα τη στιγμή που πολλοί γύρω μου δεν ξέρουν που πατάνε και που βρίσκοντε δεν ξέρω...αλλά μια και είσαι εδώ άκου!
Φοβάμαι μήπως επαναληφθεί το παρελθόν αύριο.Αλλά είναι στο δικό μου χέρι να το αφήσω να συμβέι ή να το εμποδίσω.Και πριν που στεκόμουν στο Μοναστηράκι σκεφτόμουν τότε που ήταν ο Ορχάν εδώ και ψάχναμε φαγητό για αυτόν, μη χοιρινό καθώς είναι και μουσουλμάνος...
(δεν σου το έχω πει τελευταία αλλά μου λείπει πολύ ο Ορχάνεμ και η Ντορότκα!Δεν θα μιλήσω καν για τις συζητήσεις μας με τον Σαντεκ και τον Ιμπραήμ ή για το μεθυσμένο γέλιο του Μπάρτεκ)...όλες μου σκέψεις γίνανε στα αγγλικά.Λοιπόν αύριο θα πάω να τους δείξω εκεί πέρα πως δεν χρειάζεσαι πτυχίο για να συνενοήθεις!Και θα πάω να το πάρω αυτό το σκατοπτυχίο μαζί με την Ντορότα και τον Ορχαν.Γιατί όσο μακριά και να είναι δεν θα πάψουν ποτέ να οπλίζουν το χέρι, τη γλώσσα μου, τη καρδιά μου και το πείσμα μου.Όπως κάθε σωστός ερασμίτης έκανε και κάνει για να επιβιώσει!
Καλή σου νύχτα λοιπόν και στείλε τους μια αγκαλία εκεί που είναι,η μία στους -15 και τα 2 μέτρα χίονι και ο άλλος στους 25! :)

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

καταγραφή νέων.Για να μην ξεχάσω.

Θα σας πω πολλά!Αμέ!Γιατί έχω καιρό να σας πω τα νέα μου!
Και θα τα πάρω με αντίστροφη χρονολογικά σειρά...

Πριν λίγο επισκέφτηκα σχεδόν όλες τις υπόγειες στοές της Συγγρού.Λίγος κόσμος.Παρόμοιος φωτισμός και εμείς να γελάμε (κάναμε εργασία το ονομάσαμε...άσχετα απο το τι ήταν).
Θα το ξαναπώ λοιπόν, δεν θα μπορούσα να είμαι σε άλλη σχολή!Χαρά για αυτό.

Μέρες πριν.Πάρτυ.Κανονικό αυτή τη φορά!40+άτομα.Και για να μην διαφέρει πολύ από τα περσινά μου γενέθλια ήταν και καταλάθος λίγο international!Χαρά και για αυτό.Χαρά και για τα δώρα και κυρίως τα πιο αυθόρμητα!Θλίψη για το αγόρι με τα μεγάλα μάτια που δεν ήρθε!

Το αγόρι με τα μεγάλα μάτια...χαρά,προσμονή,αναμονή,απογοήτευση.
Αυτό το αγόρι που λες έχει μεγάλα καθαρά μάτια,χείλια που σε κάνουν να αναρωτίεσαι πως φιλάνε,μαλλιά που θες να ανακατέψεις,γένια που πολύ χαίρομαι να τα βλέπω όταν δεν τα ξυρίζει και δύο λεπτά χέρια που ελπίζεις να αφήσουν επιτέλους την κιθάρα και να ασχοληθούν μαζί σου.Οδηγάει μαλακά και τραβάει φωτογραφίες που θα μπορούσαν να ήταν δικές μου.Με συγχύζει και με συγχίζει.Αλλά μου αρέσει πολύ.

Κάρτα.Σχεδιασμένη απο τον Zep.Στέκεται μπροστά στα σκαλία που σε βγάζουν στον καθεδρικό...λίγο παραπέρα σπιτική σοκολάτα μυρίζει.Νοσταλγία για αυτό το μέρος που έγινε σπίτι μου για λίγο.

Λίγο πιο πριν,skype.Τα αδέρφια και πάλι μαζί.Αγαπάμε το ίντερνετ γιατί αγαπάμε να κάνουμε παρέα με τους ανθρώπους που μεγαλώσαμε μαζί.

Βδομάδες πριν.Φίλος,αγκαλία,φαγητό,μπύρες,παρέα,τραγούδια,χορός.Δεν κάνει οι ανθρωποι να πάνε φαντάροι.Είναι άχρηστο.Νοσταλγία.Λίγες μέρες μετά στα εξάρχεια αντίστοιχη κατάσταση μέχρι που λούζεσαι με μπύρα και θυμάσαι ξαφνικά οτι έχεις μάθημα σε λίγο!Τρέξιμο.

Μήνας πρίν.Φίλος πια που δεν ξέρεις πως να τον μαζέψεις,πως να τον προστατέψεις και αναρωτίεσαι τι έκανες τόσο καλα που έμεινες τόσο αξέχαστη πια!Στεναχώρια.
24ώρο αργότερα,η φωνή του Μανώλη δεν βγαίνει.Ανησυχώ.Ουφ!το πρόγραμμα βγήκε.Ας τον αφήσουμε να ξεκουραστεί γιατί που πάμε χωρίς την φωνή του?Περαστικά!

Πριν και τώρα και για λίγο ακόμα:Άγχος.

Αυτός είναι ο Νοέμβρης μου.Κάθε χρόνο και πιο γεμάτος.Κάθε χρόνο και λιγάκι πιο βαρύς.



Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

η διαφορα

Στο ίδιο σημείο,κοιτώντας απλά προς την άλλη πλευρά.
Κάνει τη διαφορά.
:D


Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010

σκεψεις

Μένοντας παλιότερα στα Εξάρχεια είχα την αίσθηση πως ότι και αν γίνει με αφορά.
Ήμουν αυτό που λένε "μέσα στα πράματα".
Ήθελες, δεν ήθελες έβρισκες εφημερίδες σε κάθε γωνία,αφίσες....ενημερωνόσουν.
Το σπίτι στο οποίο μένω πια είναι πηγή ησυχίας και γαλήνης για κάποιους.
Έγω όμως νίωθω αυτή την ησυχία να μου αποκοιμίζει το μυαλό.
Η επαφή μου με τον έξω κόσμο δεν είναι πια επικοδομητική για κανέναν απο τούς δύο μας.
Χάνομαι κλεισμένη σε μια γειτονιά που δεν με αφορά,με παλαβούς οδηγούς λεωφορείων να με γυρνάνε σπίτι και δυο αντρικά βλέματα να μου τραγουδούν το τελικό νανούρισμα σαν εκτελεστικό απόσπασμα.
Ξέρω πως αυτή δεν είναι η λυσή αλλά η πιο όμορφη αλλαγή που νιώθω πως μπορώ να κάνω είναι να καταστέψω.

Καθώς σκέφτομαι όλα αυτά πετυχαίνω 17χρόνα να κολλάν αφίσες.
Τελικά για κάποιους είναι το σπίτι τους εδώ και τους αφορά το τι γίνεται στη γειτονιά τους.

Μήπως την χρησιμοποιώ σαν δικαιολογία? :(

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Καθώς μικραίνει η μέρα....


"Καθώς μικραίνει η μέρα,
καθώς βαραίνει ο χρόνος
που πλησιάζω τώρα κι όλο στενεύει ο δρόμος
κάπου ένα φως ανάβει,
εγώ θ' ακολουθήσω"

Καθώς μικραίνει η μέρα λοιπόν περιμένω τον χειμώνα να πάρει το πρόσφατο μαυρισμά μου και να με αγκαλίασει η μελαγχολική ρουτίνα του.
Αστείο,πριν πέντε μέρες λιαζόμουν σε μια παραλία και έπαιζα με τη θάλασσα και τους φίλους μου.Τώρα τρέχω και δεν φτάνω...έχω ένα μέλλον να φροντίσω που δεν πέρνει αναβολή και δεν γουστάρω κι όλας να το αναβάλω. Οι σταθέρες μου γκρεμίζονται,τα αγαπημένα μου μέρη με διώχνουν και έτσι πια χωρίς ενδοιασμούς προχωράω.Δεν έχω πολύ χρόνο αλλά αυτός δεν είναι λόγος να μην σας χαμογελάω.

"Κάποτε είδα την αλήθεια ένα τρένο περιμένοντας
όμως χάθηκε στα βάθη του ορίζοντα χορεύοντας."

και εγώ θα πάρω το επόμενο...χορεύοντας. :)

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

μια Τρίτη...

Ξημέρωνε Τρίτη,μια Τρίτη που δεν είχε να κάνει κάτι και έτσι την βρήκε ξαπλωμένη, ανάμεσα σε χιλιάδες όνειρα, το κινητό της.Πετάχτηκε αλαφιασμένη,για να χτυπάει τόσο νωρίς κάτι κακό συμβαίνει...
-Ελα ρε,τι κάνεις?μήπως σε ξύπνησα?
-Ναι,αλλά δεν πειράζει.Τι έγινε?
-Α!Συγνώμη ρε...απλά ήμουν εδώ κοντά και έλεγα να περάσω να πάρουμε πρωϊνό.
-Ε!'Ελα ρε...τι κάθεσαι?
-Ωραία!τι θές να σου φέρω?
-Γάλα που μου τελείωσε.
...
και έτσι ξεκίνησε μια Τρίτη...
πρωϊνό στο μπαλκόνι,κουβέντες,γέλια,"πρέπει να φύγω...","που θα πας μωρέ μέσα στη ζέστη,κάτσε εδώ,θα πάρουμε τους άλλους να έρθουν!","'ελα!ξύπνησες?","'Οχι!Τι θές?τι έγινε?γιατί με πέρνεις από αυτό το κινητό?Που είσαι?","Σήκω και έλα σπίτι μου,ειμαστε εδώ","Αχχ!πάρε με σε κανένα δεκάλεπτο μήπως με ξαναπήρε ο ύπνος...","Που είσαι?","Περιμένω έναν μαλάκα στη Νέα Σμύρνη","Ωραία,μόλις τον βρεις,έλα από δω","ε?οκ!","Επ!είσαι τει?","Ναι γράφω","Ωραία γραψε και έλα","Γιατί?..τι να φέρω","Οτι θες,μπύρες έχουμε πάντως"....
και κάπως έτσι συνεχίστηκε μια Τρίτη...
παρέα,γέλια,χαρτιά,κουτσομπολιά,καφές,uno,παρατηρήσεις από τους γείτονες,φαγητό,μπυρίτσα,πειράγματα,φωτογραφίες.
και κάπως έτσι έφτασε στο τέλος της μια Τρίτη...κατα τις 10 το βράδυ που έμεινε ξανά μόνη της να φοβάται μήπως ξυπνήσει,Τρίτη πρωί, και ήταν απλά ένα ευχάριστο όνειρο...

Κυριακή 8 Αυγούστου 2010

Don't tell me that it's over.

Τελειώνουν οι σχέσεις;
Στο δωμάτιο μου κείτονται νεκρές φωτογραφίες.
Φωτογραφίες από μέρη που δεν θυμάμαι.
Φωτογραφίες σχέσεων που δεν ξέρω αν υπάρχουν.
κι όμως...
don't tell me that it's over....
Ολα αλλάζουν και μου ζητάν να μεγαλώσω.
Κανεις δεν μου εξήγησε γιατί.

Don't tell me that it's over.
Νεκρά σύννεφα στο πάτωμα.
Τα πατάω με γυμνά πόδια και συνέχιζω να σκοτώνω τις παιδικές μπογίες μου.

Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

καταστροφή κ επιστροφή

Σκατά.
Θύμαμαι πριν ενάμιση μήνα να κάθομαι στη πλατεία και να συζητάω με έναν φίλο για τις προσδοκίες μας απο τους άλλους.
Μου έλεγε ότι δεν περιμένει τίποτα πια από τους άλλους.
Δέχεται ότι θέλουν να του δώσουν αλλά δεν περιμένει.
Σήμερα διαβάζοντας ένα βιβλίο βρήκα κάτι που είχε πει ο Βουδας:
"Όταν πάψεις να προσδοκάς.έχεις τα πάντα."
(Η ομοιότητα του με τον Βουδα τελειώνει εκεί... :Ρ)

Τότε μου είχε φανεί πολύ λυπηρό.Να μην περιμένω πράγματα από τους άλλους?
Πως γίνεται και τι νόημα έχει?Αν δεν περιμένω κάτι,αν δεν προσδοκώ κάτι τι νόημα έχει που είμαι εδώ?Απλώς σπαταλάω ζωή.
Το σκέφτομαι απο τότε.
Δεν έχω καταλήξει κάπου.Απλώς βρίσκομαι σε ένα μπέρδεμα.Συνήθως βγαίνεις καλύτερος μέσα απο τα μπερδέματα,λένε.
Αν δεν προσδοκώ κάτι λοιπόν έχω όλα όσα χρειάζομαι ε?Ναι!Έχω εμένα.Καλό αυτό.
Θέλω κι άλλους στη ζωή μου όμως.Απλιστία είναι αυτό?Και αν δεν προσδοκώ τίποτα τότε τι?δεν θα κάνω ούτε όνειρα?Πως είναι η ζωή χωρίς όνειρα?Τα όνειρα όμως είναι προσδοκίες?
όφουυυυυ...πόσο θα θέλα να ήταν όλα ξεκάθαρα.Όχι δεν θέλω να μου πει καποιος το σωστό και το λάθος.Δεν υπάρχουν.Απλα..όφου!Παράτα με.Ήμουν σίγουρη οτι η ζωή χωρίς προσδοκίες δεν έχει νόημα.Τωρα βλέπω πως ίσως έχει.Με τι επιπτώσεις όμως?

Ξεπατώθηκα.Ένα χέρι βοήθειας, παρακαλώ!

Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

Ο γαλαξίας.

Ήθελα να σου πω.
Πριν 10 μέρες καθισμένη σε ένα άσπρο μπαλκόνι είδα τον γαλαξία.
Κεφάλι πεσμένο πίσω,στόμα μισάνοιχτο,μάτια που ετοιμαζόταν να κλάψουν,μυαλό άδειο απο σκέψεις.
Γαλήνη.
Ο μαύρος ωκεανός πάνω απο το κεφάλι μου μου θύμισε πόσο μικρή είμαι και πόσο μεγάλη ωστέ να μπορώ να τον δω.
Όλα τα άλλα και όλοι οι άλλοι ήταν πολύ μακριά.
Κάπου άκουσα τη φωνή της αδερφής μου να με φωνάζει.
Πήγα για ύπνο, τη νύχτα που ενας θεός αποφάσισε να μου κάνει παρέα.

Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

κοιτώντας

Κοιτώντας τα καινούρια σεντόνια το πλυντήριο να γυρίζουν,
βλέποντας τις σταθερές της ζωής σου να αλλάζουν
μα η θάλασσα να παραμένει απίστευα μπλε κ κρύα όπως αιώνες τώρα
δεν μπορείς παρά να αναρωτιέσαι που πας.

Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

μια βροχή σαν θάλασσα.

Βροχή.Καιρό είχα να δω τόση βροχή.Ανοίξαν οι ουρανοί.
Βγήκα.Μέχρι τη Συγγρού τα πόδια μου ηταν μούσκεμα.
Όλοι τρέχαν ή οδηγούσαν βιαστικά το αυτοκίνητο για να φτάσουν....που?
Κανείς δεν ξέρει.Μάλλον κάπου καλύτερα από κει που ήταν πριν.Ελπίζω...
Η ομπρέλα μου έσταζε στο πάτωμα του λεωφορείου και η Τσάτσου στα αυτία μου τραγούδουσε:
"Χρώματα,άνοιξη,βόλτα στον ήλιο,στη θάλασσα παρέα με έναν φίλο....
..ζωγράφισες ένα αεροπλάνο και γέλασες...
....Δεν θυμάμαι αν στο είχα πει,μα σ' αγαπούσα....Δεν θυμάμαι αν στο είχα πει,μα κάθε βράδυ τα άστρα πέφταν πάνω μου βροχή μ'ένα σου χάδι....Στη θάλασσαααα....Βούτηξα με μια κιθάρα...με φίλησες...καράβια ακυβέρνητα τα κορμία μας..."
Το ρυάκι μεγάλωνε.Το μυαλό μου βούτουσε στην καινούρια θάλασσα που μόλις είχα φτιάξει.
Ευτυχισμένη.Χαμογελαστή και ανέμελη.
Κατέβηκα....υπόγεια διάβαση.
Ένα μικρό μπουκάλι Λουξ μου θύμησε τον Άλεξ.
Είχε γενέθλια χθες.Θύμηθηκα τότε που πηγαίναμε Λάρισα με το τρένο και κοιμόταν κρατόντας ένα χυμό σ'ένα μικρό στρόγγυλο μπουκαλάκι.Ήταν γλυκός.Τον αγαπούσα.
Στο τέλος του ταξιδιού μου το έδωσε και για καιρό το είχα πάντα μαζί μου.
Και ξαφνικά ένας κουβάς νερό πάνω μου από τον τύπο που έτρεχε με το αμάξι του.
Γέλια.Κλείσιμο ομπρέλας και χαμόγελο.
Πριν λίγες μέρες καθόμασταν με την φίλη μου και λέγαμε για τα πρώτα εξάμηνα στη σχολή που μπουγελωνόμασταν...ώρες εποχές.Ε!φαίνεται πως κάποιος με άκουσε και είπε να μην με αφήσει παραπονεμένη.Δεν χρειαζόμουν τιποτα άλλο.
Φόρεσα τα γυαλιά ηλίου (ώρα 22.30) και κρατώντας την ομπρέλα σαν ασπίδα βγήκα απο την άλλη πλευρα της διάβασης.
Δεν υπήρχε θέμα για το αν θα βραχώ ή όχι.
Ημουν μουσκίδι ήδη.
Πολέμησα θαρραλέα με τα αυτοκίνητα που πέρασαν δίπλα μου μέχρι να φτάσω στις σκάλες και τρισευτυχισμένη έχασα για μία ακόμη φορά.


Κάποιες μέρες μπορεί όλα να σου πάνε ανάποδα,είσαι σίγουρος όμως οτι φταίνε τα γεγόνοτα και όχι το μυαλό σου που σταμάτησε να βλέπει τον κόσμο όπως είναι?
Παιδικός.

Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

(σκέψεις)

Άνθρωποι....παράξενα πλάσματα.
Φιλίες....σχέσεις...δεσμοί.
Παράξενα πράγματα.
Μπλεγμένα.
Υπάρχουν άνθρωποι που τους παρακαλάς και άλλοι που σε παρακαλάνε.
Υπάρχουν άνθρωποι που απλώς είναι δίπλα σου και άλλοι μίλια μακριά ένω σε αγγίζουν.
Υπάρχουν ανθρωποι που δεν ταξίδεψαν και όμως είδαν τον κόσμο και έχουν κάτι να σου πούνε.
Υπάρχουν και οι άλλοι που ταξίδεψαν μα δεν είδαν.
Υπάρχουν και αυτοί που τους ψάχνεις και οι άλλοι που σε βρίσκουν.
Δημιουργείς φιλίες,σχέσεις,δεσμούς μαζί τους.
Φιλίες τυπικές,ουσιαστικές,απλές,προβληματικές,αυθεντικές,προσωρινές,ιντερνετικές,κ.α.
Σχεσεις τυπικές,ουσιαστικές,απλές,προβληματικές,αυθεντικές,προσωρινές,ιντερνετικές,κ.α.

Δεν έχει νόημα αυτό το κείμενο.Μην ψάχνεις.Άπλα σκέψεις είναι και αυτές σκόρπιες.
όπως και το μυαλό μου τελευταία...σκόρπιο μα γεμάτο σκέψεις,που δεν βγάζουν πουθενά,που ξεχνιούντε,που δεν τις μαθαίνει κανείς,που δεν τις προσέχει όποιος τις ακούει.
Καληνύχτα αστέρι
να μου γνέφεις πού πας
να 'σαι πάντα ψηλά φωτεινό
κι από κει να με βλέπεις

Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

άδεια σάββατα

Μεσιμέρι καλοκαιρινού Σαββατου.
Ζέστη και ησυχία.

Θυμάμαι τη πολή μου.
Κατέβαινα κρυφά το μεσιμέρι στο περίπτερο και έπερνα παγωτά και για τους 3 μας.
Algida,το πιο κοντινό περίπτερο.Είχε πολύ ζέστη για να πάω παραπέρα.
Μην μας καταλάβει όμως η μαμά.
Το αγαπημένο μου ήταν ένα με ένα λιοντάρι απ'έξω.Σοκολάτα-φράουλα.
Χαζεύαμε στην τηλεόραση.
Μαλώναμε για το τι θα δούμε και τελικά η μαμά μας έπερνε χαμπάρι.
Παίζαμε.Επιτραπέζια,playmobil,lego.
Φωνές για το ποιός θα τα μαζέψει μετά.

Τώρα ζούμε χωριστά.Δεν ξέρω τι κάνουν τα μεσιμέρια τους.
Δεν μιλάμε και πολύ.
Δεν έχω σε ποιόν να γκρινιάξω, ότι και χθες εγώ πήγα, τώρα που θέλω παγωτό.
Ούτε δαγκώνω κανέναν για να του πάρω το τηλεκοντρόλ.
Και όταν πέρνω οικογενιακό παγωτό κρατάει μέρες...


Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

στροφή

Χθές πήρα καλά την στροφή.Δεν ξέρω αν έπρεπε να πάω δεξιά ή αριστερά.Μεταξύ μας, δεν ξέρω καν που πήγα.Όμως την πήρα καλά την στροφή μου!Δεν ντεραπάρισα.

Τώρα εδώ...ολόκληρη και έχω κάτι να σου πω....

Βρήκα νερό
λίγο νερό
μες στη μέση της ερήμου
πώς θα τελειώσει
τούτο εδώ
για να ξαναδώ τη γή μου.

Το φεγγάρι ανάβει
διώχνει το σκοτάδι
κι έχω κάτι να σου πω
το φεγγάρι αδειάζει
σα μισό μου μοιάζει
κι είμαι ολόκληρος εδώ.

Το φεγγάρι είναι μισό
κι έχω κάτι να σου πω
είμαι εδώ,είμαι εδώ
είμαι ολόκληρος εδώ.

Πίνω κρασί
πίνεις κι εσύ
μες στου Αυγούστου τα λουλούδια
στην παλιά μας την αυλή
όλα μοιάζουν σαν καινούρια.

Το φεγγάρι ανάβει
διώχνει το σκοτάδι
κι έχω κάτι να σου πω
το φεγγάρι αδειάζει
σα μισό μου μοιάζει
κι είμαι ολόκληρος εδώ.

Το φεγγάρι είναι μισό
κι έχω κάτι να σου πω
είμαι εδώ,είμαι εδώ
είμαι ολόκληρος εδώ.

Πίνω νερό
κρύο νερό
από της αυλής τη βρύση
πρώτη φορά μου
είμαι εδώ
και κανείς δεν μου`χει λείψει.

Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

φοβαμαι

φοβάμαι...
μήπως καταστρέψω το παρελθόν.
μήπως καταστρέψω το μέλλον.


Αλλά αυτός δεν είναι αρκετός λόγος για να κάνω πίσω.

Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

απογευματάκι

Απογευματάκι.
Το κορμί σου είναι στη τέλεια θερμοκρασία.
Ρυθμισμένο ανάλογα και το κρεβάτι.
Η ζέστη υπέροχη.
Δεν θες να ανοίξεις τα μάτια σου.
Το φως μέσα από τα πατζούρια όμως δημιουργεί υπέροχες σκιές.
Το ξέρεις.
Γιατό να χάσεις αυτή τη χαρά;
Θες μια αγκαλιά.
Οκ!θες, αρχικά, μια αγκαλιά.
Όλα είναι πολύ όμορφα για να βρεθείς μακριά τους.
Αν πρέπει να το αφήσεις χρειάζεσαι ένα καλό χέρι να σε πείσει πως έρχεται συνέχεια,εκτός παπλώματος.
Χαμογελάς.
Θες ένα χαμόγελο δίπλα σου.
Ήχοι απ'έξω,που και που καμία κουβέντα από απέναντι.
Όλα είναι ήρεμα.
Ο ήλιος του μεσιμεριού έκανε πάλι το θαύμα του.






Η απέναντη ξελαριγκίαστηκε.Πάλι.Από ένα σημείο και μετά είναι ηχορύπανση,πολύ ψεύτικο και άσχημο.Κρίμα.Ξαναγυρίσαμε στην πραγματικότητα. :/

Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

δουλειές με φούντες

Σήκω,ντύσου,μάζεψε τα απλωμένα ρουχα,πήγαινε στη τράπεζα,πάρε τηλέφωνα,σιδέρωσε,μαγείρεψε,καθάρισε,κάτσε στον υπολογιστή,όχι στο facebook και το myspace,έχεις δουλειές!δεν έχει χρόνο για χάζεμα.Άνοιξε τον άλλον υπολογιστή να κάνει άλλη δουλεία όσο έχει παιδευέσαι εδώ.Μην ξεχάσεις να φας αυτό που μαγείρεψες.Βρές βιβλιογραφία.Διάβασε,πήγαινε για μάθημα.Πέτα επιτέλους τα μπουκάλια μπύρας.Κατέβα στο κέντρο να πάρεις καινούριους καμβάδες.Πήγαινε να εκτυπώσεις τις εικόνες που χρειάζεσαι.Έχεις χρώματα?Πως πας στον πόλεμο χωρίς όπλα?Α!μια και βγαίνεις πάρε και cd για τις εργασίες.Φτου!δεν θα προλάβω την προσφορά της Aegean.Έλα τώρα.Πρέπει να κλείσεις για διακοπές άμεσα.Vite!Vite!Μην ανασαίνεις.


Εεεεεε!είμαι χαρούμενη.Θέλω να κοιτάω το ταβάνι και να κάνω όνειρα για την άλλη βδομάδα.


Όχι ρε γαμώτο!Πάει το φαί....

Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

περί τραγουδιών...

...και ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τα τραγούδια.
Από τότε που θυμάμαι τον ευατό μου ακούω τραγούδια.
Κατα καιρούς κολλάω με κάποια.
Αυτό που θαυμάζω όμως είναι το πως μερικές φορές ένα τραγούδι έρχεται από μόνο του μπροστά σου και δεν έχεις άλλη επιλογή.Έρχεται τη στιγμή που το χρειάζεσαι και λέει αυτά ακριβώς που δεν ήξερες πως να τα εκφράσεις.
Άλλες πάλι φορές,ανεξήγ(η ή ι,δεν έμαθα ορθογραφία όταν έπρεπε!)το το γιατί, βρίσκεσαι να αγαπάς ένα τραγούδι που δεν πολυκαταλάβαινεις τι λένε οι στίχοι.Σιγούρα μέτα από χρόνια και αφού ζήσεις τα απαραίτητα το καταλάβαινεις.Όμως το παράξενο είναι ότι το αγάπησες πριν το νίωσεις.
Και βέβαια να μην ξεχάσουμε την ικανότητα των τραγουδιών να σου αλλάζουν την διάθεση.'Ενας στοίχος,μια ανάμνηση και τσούπ το δάκρυ ή το χαμόγελο.
Δεν ξέρω αν μου αρέσει το ότι μπορώ να περιγράψω τη ζωή μου με τα τραγούδια που άκουγα κάθε περίοδο,ξέρω πάντως πως όταν τα ξανασυνανταώ τους χαμογελάω κ δεν θα θελα να είναι αλλιώς για κανέναν λόγο.

Δρόμοι που χάθηκα

Δρόμοι που χάθηκα
γωνιές που στάθηκα
δάκρυα που πίστεψα
παιχνίδια στο νερό.
Πικρό το βράδυ φτάνει.

Νύχτες που έκλαψα
γέφυρες που έκαψα
άστρα π' αγάπησα
που πάω και τι θα βρω.
Πικρό το βράδυ φτάνει.

Λόγια που ξέχασα
φίλοι που έχασα
καημέ μεγάλε μου
ας πάμε τώρα οι δυο.
Πικρό το βράδυ φτάνει.

http://www.youtube.com/watch?v=yh54LzlJWIs&feature=related

Βρήκα αυτό προχθές...και εκτός απο το οτι μου άρεσε σήμερα με ξήμερωσε! :)

ΟΡΙΑ

'Ετυχε να το κουβεντιάζω μ' έναν φίλο σήμερα.
Μπορεί να ήταν και χθες...
Είναι καλό οι γονείς να σου βάζουν όρια.
Όταν όμως σε πετάξουν στον κόσμο των μεγάλων και είναι η σειρά σου να βάλεις όρια...
πως ξέρεις μέχρι που φτάνεις?
πως ξέρεις μέχρι που αντέχεις να φτάσουν οι άλλοι?
πως ξέρεις?
Την προηγούμενη Παρασκευή ένας κύριος μου είπε πως απλά δεν ξέρεις.Το μαθαίνεις σιγά σιγά.
Κάθε πληγή όμως και τα όρια στενευουν.
Έχω και όρεξη και χώρο για καινούριες πληγές.
Απλά τις στιγμές που στρίβει το μαχαίρι και βάζει και αλατάκι από πάνω...ε....δεν τις πολυγουστάρω.
Και ούτε και θέλω να στενέψω τους ορίζοντες μου για να προστατεύομαι.

όπως και να ΄χει για μια ακόμα φορά καλώς ορισάμε στον ψεύτικο κόσμο των μεγάλων.



****θέλω να βρεθώ αυτόματα στις Βρυξέλλες,να πίνω μπύρες χωρίς όριο και να γελάω.Να πάψω πια να σκέφτομαι χωρίς όριο και ωράριο****

Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

βουτιές

Δεν ξέρω τι έγινε απόψε αλλά δίαφορα με γυρνάνε πίσω...
σ'εκείνα τα χρόνια που, όχι δεν θα τα έλεγα της αθωότητας,
θα τα έλεγα της χαράς.
Πάλι βαριέμαι να σου γράψω λεπτομέριες.
Θα σου πω τις λέξεις κλειδία και τα άλλα συμπληρωσέτα εσύ.
Λεωνίδας.
Αγιόκαμπος.
Κύματα.
Κιθάρα.
Ντούζ στην αυλή.
Πέτρες στο μαγιό.
Τυρόπιτα.
Καρπούζι.
Μυδια.
Σαλούφες.
Κρυφτοκυνηγιτό.
Βράδυ.
Γρατζουνισμένα γόνατα.
Παιδική χαρά.
Τα ¨Φωτούλια¨.
---
Γυμνάσιο.
Μπιζάρ.
Φίλοι.
Σοκολάτες.
Τα μαύρα τους ρούχα.
Εφηβικοί έρωτες.
Έλξη.


Να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω τι με έχει πιάσει και κάνω λίστες από λέξεις.
Μου αρέσουν όμως.
Μπορεί κανείς να τις συμπλρώσει όπως θέλει με την φαντασία του.

Τρίτη 25 Μαΐου 2010

αντίθετα

Αχ να σε δω
να πηγαίνεις αντίθετα πια
Αχ να σε δω
ν' ανεβαίνεις δικά σου βουνά
να σε βλέπω

και τα μάτια να ζητάνε να γίνουν πουλιά
να σε βλέπω
μα το σώμα να πηγαίνει αντίθετα πια.

αχμ...το πόσταρε μια φίλη στο φβ.
Δεν πολυκαταλαβαίνω γιατί να μπεις σε όλη αυτή τη διαδικασία.
Ίσως απλά αρνούμε να μπώ για διάφορους χαζούς λόγους.
Αλλά γιατί; γιατί να μην αφήνεις το σώμα ελεύθερο;
Γιατί να το αναγκάσεις να πηγαίνει αντίθετα;
Ναι!θέλω να βλέπω τον άλλον να ανεβαίνει τα δικά του βουνά.
Είναι μεγάλη χαρά να βλέπεις τον άλλον να ανεβαίνει τα δικά του βουνά όσο εσύ παλεύεις με τα δικά σου.Και είναι χαρά να βλέπεις τον άλλον.Αλλά γιατί αυτή τη χαρά να μην την μοιράζεσαι και με το σώμα σου;
Ίσως είναι χαζό και αφελές μα δεν θα βάλω από τώρα περιορισμούς.
Φαίνεται έχω χώρο για μερικές πληγές ακόμα...

Κάθε Παρασκευή

Κάθε Παρασκευή κάνω μάθημα με έναν από τους λόγους που επέλεξα να μπώ στη σχολή μου.
Κάθε Παρασκευή ανακαλύπτω κάτι καινούριο για την τέχνη μου.
Κάθε Παρασκευή πάω λίγο πιο μέσα.
Κάθε Παρασκευή κάνω κι άλλα...
πάω κι άλλο πιο μέσα.
σε μένα αυτή τη φορά.
Κάθε Παρασκευή πονάει.
Κάθε Παρασκευή είναι ολόκληρη βδομάδα.
Κάθε βράδυ Παρασκευής είμαι πτώμα.
Κάθε βράδυ Παρασκευής χρειάζομαι μια ήσυχη βόλτα.
Κάθε βράδυ Παρασκευής χρειάζομαι μια αγκαλία.
του Μορφέα.

Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

ο κ.Ιμπραήμ και τα άνθη του Κορανίου,σελ.12


Σήμερα πήγα στην έκθεση βιβλίου να τη φωτογραφίσω.Σαν κάποιον που μεγάλωσε σ'ένα σπίτι με άπειρα βιβλία ήταν φυσικό να αρχίσω να χαζεύω τα βιβλία και όχι να ψάχνω θέματα για καλές εικόνες.Πολλοί νομίζουν πως υπερβάλλω με τα "άπειρα βιβλία" αυτό όμως που
θυμάμαι να πέρνω πάντα μαζί μου τα καλοκαίρια ήταν το μαγίο,ένα δύο βιβλία και χρώματα.'Ετσι ήταν επόμενο να βρεθώ στο 106 διαβάζοντας το καινούριο μου απόκτημα.
"Ο κ.Ιμπραήμ ήταν γέρος από πάντα.Όποιον και να ρωτούσες στην οδό Μπλε και την οδό Φομπούρ-Πουασονιέρ,θα σου έλεγε ότι θυμόταν πάντα τον κύριο Ιμπραήμ στο μπακάλικο του,απ'τις οκτώ το πρωί μέχρι αργά το βράδυ...."
Χαμόγελο.Η Μπλε οδός είναι κάθετι στην Φομπούρ-Πουασονέρ.Eκεί σ'ένα μικρό διαμέρισμα στο 5ο είναι το σπίτι στο οποίο μένω κάθε φορά που πάω στο Παρίσι. Έχει μια μπλέ ξύλινη πόρτα με 3 κλειδαριές που τη πρώτη φορά δυσκολέυτηκα πολύ να ανοίξω.
Η οδός Μπλε γίνεται οδός του Παραδείσου στη συνέχεια και απ'ότι διάβασα στο βιβλίο έχει πόρνες.Εμ βέβαια....που θα έμενα εγώ?
Δίαβασα το βιβλίο μέσα σε 1 ώρα και κάτι.
Ήμουν ανάμεσα σε αύτο και "το καλύτερο που μπορεί να συμβεί σε ένα κρουασάν" αλλά κατέληξα σε αυτό γιατι πίσω είχε ενα απόσπασμα που έλεγε τα εξής:
"Α όχι, Μομό!Βγες από τον αυτοκινητόδρομο!Αυτοκινητόδρομος σημαίνει:Περάστε,περάστε,δεν έχει τίποτα να δείτε.Είναι για τους χαζούς που θέλουν να πάνε γρήγορα απο το ένα σημείο στο άλλο.Εμέις δεν κάνουμε γεωμετρία,ταξιδέυουμε."
Γνωστή εικόνα.Γνωστή συζήτηση.
Αν με ρωτούσε κανείς γιατί πρέπει να ταξίδευει ο κόσμος το βλέπω και μαθαίνω θα ήταν τα κυριότερα ρήματα που θα χρησιμοποιούσα.Όμως υπάρχει και ένας ακόμη λόγος.Να μπορείς να διαβάζεις βιβλία και να όχι απλά να φαντάζεσαι για τι πράγμα μιλάει....να ξέρεις.Είναι ερεθιστικά ώραια αίσθηση...
Με τους αυτοκινητόδρομους δεν μαθαίνεις.Ούτε βλέπεις.Απλά φτάνεις.Με όλα τ'άλλα στη ζωή σου όμως?

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

3 μήνες μετά...


3 μήνες μετά μπορώ και πάλι να δω τα βίντεο μας χωρίς να κλαίω. :)
Αργώ ίσως αλλά προχωράω...που χωράω δεν ξέρω αλλά με καλή διάθεση όλα βρίσκοντε!
Σε ένα μήνα θα πάω πάλι πίσω να δω τα παιδία.
Η Ντορότα που είναι στο δευτερο πτυχίο της και τα έχει με τον Ματέους.
Ο Μπάρτεκ που σπουδάζει φωτόνια και ακόμη δεν έχω καταλάβει πως και γιατί.
Ο Ιμπραήμ και ο Ερχάν που σπουδάζουν αρχιτεκτονική.
Ο Σάντεκ που δεν θυμάμαι τι σπουδάζει αλλά έχει 3 μητρικές γλώσσες.
Η Γιούλια απο τη Γερμανία που πήρε το σπίτι μου και όλα της πάνε ανάποδα.
Η Ρίκα που ήταν εδώ πριν 10 μέρες και
άλλοι τόσοι θα είναι εκεί.
:)
θα βάλω τα καλά μου,δλδ τα αρβιλάκια μου, και θα πάω.
Θα γυρίσω πάλι όλες τις Βρυξέλλες με τα πόδια,
θα ξενυχτήσω,θα πιώ μπύρες και βότκα,θα φωνάξω,θα πάω στα μπαράκια μας,δεν θα χορέψω μια και θα λείπει ο Ορχαν μου,θα ακούσω το "ένα λεπτό" πηγαίνοντας στο 75 (οχι για να δω τα παιδιά,απλά για να ακούσω το τραγούδι στο μέρος που το έκανα δικό μου),θα γελάσω,θα βρώ ελληνικές ρίζες σε πολωνικές λέξεις,θα πάω να δω αν υπάρχουν ακόμη τα ονοματά μας έξω απο τον καθεδρικό,θα τους αγκαλίασω.


Μου έλειψαν!
Αλλά χαμογελάω. :)

Σάββατο 8 Μαΐου 2010

spitikes allages

Simera eida tileorasi.
Teleiose i tainia kai tin ekleisa.
Kai mesa sto skotadi bgika ligo apo to spiti kai to eida ap'ekso.
San ta prosopa tis tainias pou kleinan ta matia tous kai diatirousan katastaseis xazes
kapos etsi kai auto to spiti exei mpei sti naf8alini.
Den mpainei eukola ilios einai i ali8eia.
Katalabaino tora tin aksia tou na blepo ka8e mesimeri pou epefta gia upno ta sunefa pou mpainan mprosta ston ilio kai allaze to fos sto paidiko mou domatio.
Ta xromata edo einai pal kai gia kapoion paraskeno logo to tabani tou skouro.
Den mou aresei.
Ego panta i8ela xroma kai ilio sti zoi mou.
Den me endiaferei i poiotita ton ulikon,oute i antoxi,oute i marka,oute kati tetoio.
Ta kolaz mou einai apo palia periodika kai
to plaisio tous apo tin kollitiki tainia pou eixa parei sto Belgio.
Kai mou aresoun.
Den exo allo dromo loipon para na kapso tis anamniseis autou tou spitiou kai na to gemiso xroma kai fos.
Auto iksera na kano panta kalutera.

Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

tora arxizo kai 8umamai..

Loipon mou aresoun ta live.
Blepo kosmo.
Simera ka8ismeni sto patoma eblepa ta podia tous.
All star,adidas,a8litika,pedila,mpotakia...
Mou aresei o kosmos.
Kai an toso kairo gkriniazo einai giati mou eleipe.
Eixame megali afiksi simera...
Nai!Gurise i Katerina!!!
(oxi ego xaze!)
Efuga gia ma8ima agglikon....kateliksa ston stauro tou notou...
Paulos Paulidis.
"mou 'xes pei pos 8a r8ei kapoia mera pou oti antikrizo 8a to eroteuomai...
Tora arxizo kai 8umamai..."
Nai.Tora pou ola mpainoun stin 8esi tous siga siga...


Apla, ksereis, einai polu kaluteros o kosmos me parea. :)


Den 8elo na ksero ti allo prosopo 8a allaksei i 8lipsi.Ftanoun osa gnorisa.
Aurio mpaino se kainouria omada.
Aurio partaroume.
Oups...to aurio ir8e! ;)

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Souma

8a 8ela na sou po analutika ta gegonota tou sabbatokuriakou alla bariemai na sta grafo.
8a sou kano mia souma loipon me lekseis kleidia.Ta alla 8a ta katalabeis monos sou.
Kai epeidi to teleutaio gegonos auton ton 2imeron ekdiloseon itan to pio simantiko 8a epikentro8o ekei...Mazepse edo to mualo sou kai akolou8a me.
Reunion...
(oxi!den mou aresei auti i leksi!sbis'tin)
sunantisi.
kainouria somata se palia prosopa.
idia matia.
litra alkool.
anakuklosi.
periballontiki omada sxolis karabana.
prasini simaia.
tsigara me ton daskalo.
filia.
gelia.
fotografies.
xara.
"Mana sou leo den mporo tous Tourkous na douleuo,den imporo,den diname,emalliase i kardia mou,8a paro to toufeki mou na pao na gino kleftis,na polemiso sta bouna kai stis psiles raxoules."
to palio mas 8ermokipio sto opoio balame ena ena ta toublakia gia ta parteria....tora mono ta pagkakia uparxoun.
i paidiki xara.(kai auti misi kai me plastika paixnidia pia)
i brusi pou mou fainotan megali tora einai kato apo to gonato mou.
skalakia.
proseuxi.
podia.
takounia.
soublakia sti kentriki.
sexomanis.
roz foustani.
2.05
i maria futo.
apoleia.
o k.Panagiotis se karotsaki.
8lipsi.
kerasmeni zoi.










telika...ola ta idia menoun ka8os ola allazoun...
Ego eimai kala mesa se auto.
Giati allazo ka8os ola menoun idia!;)

fotia

Eixa mia mikri fotitsa mesa mou.
Prospa8ousa na tin krubo.
Tin prostateua apo tous allous
kai tin afina na oneireutai 8ameni mesa mou.
Ekane polla oneira.
Tin pira apo to xeri kai ta kaname pragmatikotita.
Kai anti na sbisei opos perimena
auti megalose kai egine floga pou kaiei olo mou to einai.
Telika pote den stamataei na 8elei
o an8ropos.
Ta panta.

Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

i katara

bolta....sta skalakia tou irodiou.Eksi me8usmena paidia.Ellines kai filandoi.
bolta....sta skalakia tou irodiou.Treia apla koritsia.Ellinides.

Duo boltes diaforetikes.Duo boltes pou den me bgalan pou8ena.
Ksereis?
blepeis?
den eimai pou8ena.
mou leipei monimos kati.
den uparxei se kamia apo duo sunantiseis...i mia erasmiki klasiki me to alkool protagonisti kai i alli i apli elliniki kai normal...suzitisi to sex.
Nai re!to kana me ton kalutero mou filo.Ti zori trabas?
Den eixa allo tropo na tou po euxaristo.

Nomiza pos 8a mou parei ligo kairo alla 8a suni8iso.
Den exo tipota na suni8iso.
Den uparxei telos stin katara tou erasmus.
An gineis mia fora erasmitis eisai gia oli ti zoi sou...
oi xartes einai oi filoi sou kai oi filoi sou oi xores tous.
Zo kai to normal,to klasiko,zo kai to erasmiko....ma pou8ena den anoiko.
Den blepeis?ego pou pote den eixa sunora tora eimai pantou kai kurios pou8ena.
Tora eimai ena tipota.
Mia proin erasmitisa.
Mia proin xara tis zois.
Ena torino tipota.
Milao alles glosses otan me8ao kai paramilao se alles ston upno mou.
To mualo mou einai xilia kommatia kai aplonetai s'olokliri ti gi.
Esu eisai kapou ekei kai me koitas.
Ti koitas?
Ti perimeneis na sou po?
Exo polu xoro an 8es na er8eis mesa mou.
Den exo na sou po tipota parapera.
Oute to ela,oute to fuge me ekfrazoun.
Eimai aplos edo.
Gia poso?
Den mporo na ksero.
An antexeis aplos ela.
Einai pia diko sou to risko.

Kaluxta
"opou kai na sai...se opoias polis to kainourio bouito.
Monaxos i me parea se briksei oraia touti i nuxta pou ego sou tragoudo?"
Auto to egrafa kapote ksenuxtontas sto aerodromio tou parisiou.
tora ka8ismeni se ena mac prospa8o na min ksexaso ti 8a xreiasto aurio.
"kalinuxta,opos kai na nai toso omorfa den 8a nai opos itan gia mas tou duo"
"ma 8umisou oti kai an ginei ta simadia tis den sbinei istoria pou xei grapsei san ki auti"....
Ta tragoudia einai mia deuteri katara.8a to suzitisoume alli fora.
*she is drunk*she is a child*

Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

Pes oti 8es

Και που λες σ' αγαπώ
Μιας και το φερε εδώ
Η κουβέντα...
Το ρισκάρω που λες
Κάτι νύχτες θολές
Που χω ρέντα...

Το ρισκάρω που λες
Με ελπίδες πολλές
Για αβάντα
Με ρωτάς τι να πεις
Οπαδός της σιωπής
Από πάντα....

Πες ο,τι θες
Δε με πειράζει-
Ο τι να ναι
Είν' οι σιωπές κι όχι τα λόγια που πονάνε
Πες ο τι θες
Δε με πειράζει-
Πες μια λέξη
Αναλαμβάνω την ευθύνη αν μας μπλέξει...

Και που λες σ' αγαπώ
Μιας και θες να σου πω
Τι με τρώει
Βιαστικά μου γελάς
Να μη δω που κοιτάς
Το ρολόι

Βιαστικά μου γελάς
Μια σιωπή κουβαλάς
Για ασπίδα
Προσπαθείς να μη δω
Πως τελειώνουμε εδώ
Μα το είδα...

Πες ό,τι θες
Δε με πειράζει-
ό,τι να ναι
Είν' οι στιγμές κι όχι τα χρόνια που περνάνε
Πες ο,τι θες
Δε με πειράζει-
Πες μια λέξη
Δώσε το χρόνο στην καρδιά σου να διαλέξει.


auta gia simera pou les...kai pou les s'agapo mia kai to efere edo i koubenta...

Σάββατο 24 Απριλίου 2010

to feggari kanei bolta stis A8inas tin porta

Simera to feggari itan terastio.
Fainotan etoimo na ksaplosei pano stin koimismeni A8ina.
Koimismeni?mpa...oxi kai polu!
Milane gia krisi alla ego olous ekso tous blepo!
Etsi kai ego pira simera enan filo kai piga na ton morfoso.
Nai ame.Gia mena itan epimorfotiki bradia!:P
Apo palia 8umamai pollous na koroideuoun auto mou to kollima...
gia mia akomi fora simera i apantisi einai:xestika.
Yparxoun an8ropoi pou apla i parousia tous ston xoro se gemizei 8etiki energeia kai uparxoun kai mousikes pou apla se stelnoun ekei pou mono enas orgasmos mporei na se ftasei.
Den me noiazoun ta la8i.Den me noiazoun ta texnika problimata.Me noiazei auto pou perno ego.
Fetos loipon auti mou i "sxesi" kleinei deka xronia.Hmoun paidi kai tora to paizo gunaika.
Paidi eimai akoma alla gia na me prostateuso to krubo piso apo kragion kai molubia.
Na ta xiliasoume loipon!Me tetoies omorfes,gemates bradies.
Kalo sas bradu.

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

portes

Xamilono tin entasi ton ixeion tou upologisti.
Portes kleinoun siga siga.
Perase i ora....
O ixos tou msn mou deixnei pos aposuronte...
Arage mono apo to msn?
Arage ekleise kapoia porta sti zoi mou kai den tin akousa?
An ekleise kalo tis taksidi...
an apla ekleise logo aera....
elpizo kapoios na to proseksei kai na tin anoiksei.

xtz (gia simera pou boutiksa ba8ia)

perasmena megaleia...

[xara tis zois]16/12/2007 1:56:28 πμ
oste ginontai akomi pragmata ston ekso kosmo?kai ego pou eimai o malakas???

16/12/2007
koita na deis....akomi auto aporo.
ntropi.
----
[xara tis zois!]10/11/2007 12:52:30 πμ
:)
mou arese o apo kato..mpravo paidi mou!!!! :)

[...]9/11/2007 9:51:21 μμ
se ligo kairo tha dwsw terma sto pigaine ela me gomenakia pou den me endiaferoun tin epomeni mera i kai wra isws
an den palevw gia sena
einai giati otan to kanw thelw na einai me ola ta mesa pou exw kai oxi me to na apexw
kai otan tha ginei, den tha skeftw deuterh lush , thelw na eisai mazi mou teleies kai paules mazemenes mazi me ola ta simeia tis stiksis

Tote mou arese.Tora 8aumazo autes tis teleies.
Nomizo pos prepei na eroteuto.Alla den einai kati pou to paraggelnoume e?
Tote isos einai kairos na doso terma sta xaza pigaine ela.
Eimai kaluteri fili para gkomenaki.
Den eixa kapoion na me didaksei pos na gino.... :[

Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

δεν-θέλω-να-έχει-τίτλο

Μαμά,χρόνια σας πολλά.
30 χρόνια παντρεμένοι....δεν το λες και αστείο!:)
Σας χαίρομαι!

Πριν μερικά χρόνια έγραψα κάτι για σένα και την άλλη μου μαμά.
Καιρό μετά με βρήκαν και μου είπαν οτι τους συγκίνησε.
Δεν θυμάμαι τι είχα γράψει πια.
Ήταν πάντως 29/3.
Σήμερα έκανα μια βουτία στα "περασμένα μεγαλεία"...
πάντα αναρρωτίομουν τι βλέπουν οι άλλοι σε μένα.
Τελευταία κάτι κατάλαβα...
Μου αρέσει να ταξιδευώ.
Και ενώ εγώ γυρνάω για να μοιραστώ μαζί τους πράγματα
αυτοί περιμένουν πως θα ξαναφύγω και δεν ακούν πως γύρισα.
Μαμά,μου λείπεις.
Θέλω μια αγκαλιά.
Κρίμα δεν είναι που δεν πρόσεξαν πως γύρισα;
Δεν μπορώ να κλειδωθώ σε ένα μέρος για να νιώθουν ασφάλεια.
Είμαι εδώ.
Και αυτή τη δύσκολη ώρα είμαι εδώ,σ'ενα σπίτι άδειο με το ψυγείο μου και τη βρύση που στάζει,
να μεγαλώνω μόνη μου.
Και είναι παράξενο για μένα που είχα δυο μαμάδες και ένα σπίτι γεμάτο κόσμο!
Καταλαβαίνεις γιατί στεναχωρίεμαι?

zititai sumpaiktis.

Ka8e mera pou pernaei ginetai olo kai xeirotero.
H dia8esi mou allazei mesa se deuterolepta.
Kai panta ftanei sta akra.
Apeiri xara.
Aperanti 8lipsi.
Den mporo na guriso piso.
Kai den 8elo.
Den mporo na zo se ena aionio party gia panta.
Ma den mporo na zo kai se mia monimi anaboli.
Oute pia me kaluptoun oi guro mou.
Pira kapoion la8os dromo mallon.
(parakseno,oi xartes eixan ginei i proektasi tou aristerou xeriou mou,tora den ksero na tous diabaso)
Kapou me exasa.Isos kai na me ksexasa.

8a '8ela na 'xa enan dunato sumpaikti se auto to paixnidi.
Kapoion diko mou.Na mou 8umizei ta oria kai tous kanones tou paixnidiou.
Alla kurios kapoion pou na kserei to paixnidi.
den exo idea an 8a ton bro pote...
elpizo mono na min ginei i apoleia tou suni8eia mou...
http://www.youtube.com/watch?v=30HR2k17aLc&NR=1

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

pou?

den ksereis pou eisai.
eisai edo.
eisai kai 'kei.
den ksereis me poious eisai.
eisai me autous.
eisai kai me tous allous.
eisai apo autous....
eisai apo tous allous.
den ksereis pos na bgeis.
Sou ti dinei.
Xairesai ki olas.
To mpros sou einai piso sou
kai to piso sou mprosta sou.
An se prodoses?
i nekropsia 8a deiksei.
an prodoses?
an prodo8ikes?
an fobasai?
an lupasai?
an iremeis?
an euxesai?
an dinesai?
poios noiazetai?
zise tora...


kai i nekropsia 8a deiksei...

Κυριακή 18 Απριλίου 2010

meres gelastes.

Loipon....omorfi mera i simerini.
Xalari.Ok...den ekana osa eprepe gia aurio alla eida filous.
Nai ame!
Xrisimo!
Kai "bre8ika" me poluagapimeno kosmo ksafnika.
Den tous iksera kai den me kseroun.
Gnorizomaste omos.
Exoume koines rizes...
As poume pos "megalosame" mazi.



An ma8o pote pos mporei i mousiki na mas kanei ena 8a exei er8ei i ora na fugo apo auton ton kosmo.


os tote omos eimai sigouri pos 8a r8oune ki alles "meres gelastes".

Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Bradiase,ta ksanaleme...

"Bradiase,ta ksanaleme...."

Den einai kaneis edo.
Metrao tis apousies.
Den ikseres?
mia bolta i8ela.
na sou po ta kainouria mou oneira.
na sou po ti mou 'pan.
na sou po.
kai na mou peis.
Apousies....
mono ixoi sto laptop...
Edo omos kaneis.
Krima.
O monos dromos einai o agnostos loipon.
Auti einai i diki mou zoi.


As exei...
kalo mou dromo.

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

Αψουυυυ!

Ναι!Αψού!
και λίγο Γκούχ...

είμαι ένα βατράχι.
τα βατράχια απλώνουν την γλώσσα τους και αρπάζουν την τροφή τους εκεί που δεν το περιμένεις.
εγω απλώνω το χέρι μου και αρπάζω το ακουστικό του τηλεφώνου....delivery!
μεγάλη ανακάλυψη.
καμιά φορά απλώνω τα χεριά μου για μια ακόμη-καινούρια καλημέρα...
αψούυυυυ!
δεν μπορώ να σου μιλήσω!Πονάει ο λαιμός.
Καλημέρα πάντως.
:)
αψου!
φτάνει για σήμερα η περισυλλογή!
πρέπει να δω τι θα φάω.

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

Καλώς ήρθα!

Καλώς μας βρίσκω πάλι!
Ναι!!!Αυτή τη φορά για να συνδεθώ δεν πάτησα "Aanmelden".Τσου!Απλώς "Σύνδεση"!
Το ίντερνετ με καλωσορίζει πιο θερμά απο τους "φίλους" μου τελικά...
Αλλά δεν μπήκα για αυτό.
Οι τελευταίες μέρες είναι σκληρές μαζί μου.
Ξέχασα τον παλιό μου ευατό εδώ πριν φύγω, τελικά.Αλλά μάλλον βαρέθηκε να περιμένει και την έκανε για το συρτάρι των αναμνήσεων.Στην υγειά του λοιπόν!

Και να 'μαι.Είμαι εδώ.Εδώ που τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά...
Και βρέθηκα στον Σταυρό του Νότου.Μου το είχα υποσχεθεί.Και μέσα στο κλάμα και την μοναξιά ανακάλυψα οτι μάλλον η "στροφη" του Πορτοκάλογλου έχει κομμάτια για μένα.
Σήμερα την πέτυχα στον δρόμο και είπα να μου φτιάξω τη μέρα.
Πάντα βοηθάνε τα τραγούδια στο φτιάξιμο της μέρας.
Ειδικά όταν βλέπεις ότι δεν είσαι ο μόνος!
Πιο πολύ όμως βοηθάνε οι φίλοι.Πολλοί δεν το καταλαβαίνουν οτι τα απλά είναι αυτά
που μας δένουν.Αυτοί χάνουν.
Ευτυχώς δεν έχω ξεχάσει τη χαρά της βόλτας,της μουσικής,της σαχλαμάρας και της συζήτησης!
Και δεν είμαι πια η μόνη!έχω και τον Πορτοκάλογλου να μτ:

Είμαι ξένος,είμαι μοναχός
μες στους ξένους ένας ξένος
ένας ναυαγός.

Είμαι ξένος μες στον κόσμο αυτό
πού πατάω,πού πηγαίνω
τι γυρεύω εδώ.

Αφού σαν ξένο με κοιτάς
και λύνεις τα σκυλιά
το όνομά μου αφού ξεχνάς
να συστηθώ ξανά.

Είμ`ένας ευγενής αλήτης
είμαι ροκάς ανατολίτης
δίχως συγγενείς.
Είμαι της τρέλας μου εργάτης
σιωπηλός επαναστάτης
στη χώρα της κραυγής.

Είμαι ξένος,είμαι ορφανός
δεν με είδες,δε με ξέρεις
είμ`αόρατος.
Είμ`ένας ξένος,είμαι ο κανείς
στα φανάρια σου ξεπλένω
τα τζάμια για να δεις.

Ένας άπιστος μες στους πιστούς
στους άπιστους πιστός
είμ`ένας ξένος μες στους αδελφούς
στους ξένους αδελφός.

Είμαι τυφλός μα βλέπω κάτι
και για σινιάλο κλείνω μάτι
σ`όλους τους τυφλούς.
Ξέρω εσύ θα καταλάβεις
και θα το πεις, θα το προλάβεις
στου κόσμου τους κουφούς.

Είμαι ξένος,είμαι άστεγος
δίχως μύθο,δίχως μάσκα
στέκομαι γυμνός.
Οργισμένος είμαι θεατής
στην πατρίδα της κομπίνας
της παραγραφής.

Μα μη ζητάς να γίνω αρχηγός
ούτε οπαδός
σύντροφος,σύντεκνος και συνεργός
δεν είμαι κανενός.

Μα εσύ ζητάς να γίνω άλλος
κάποιος σπουδαίος και μεγάλος
για να μ`αγαπάς.
Κάποιος σοφός να σε διδάξει
στρατηγός να σε διατάξει
προς τα πού να πας.

Είμαι ξένος,είμαι ιθαγενής
άλλος ένας πικραμένος
ιδιοφυής.
Είμαι ξένος, ψάχνω συγγενείς
απ`τη μοίρα χτυπημένος
όπως και εσείς.

Δεν θα κάνω το λάθος.Θα προσέχω πόσα έχουν για πάντα κερδηθεί!
Μπορεί ακόμη να μην είμαι ολόκληρη εδώ αλλά το εδώ μας το ορίζουμε εμείς ε?

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

tonight gonna be a good night!

Auto einai gia panta diko mas!
Gia panta dika mas ta gelia kai ta klamata.
Gia panta dikoi mas oi xoroi kai tragoudia.
Gia panta dika mas ta mprelok kai ta magnitakia.
Gia panta dikes mas oi fotografies.
Gia panta dikes mas oi anamniseis....
gia panta diki mas i uposxosi gia mellon....
kai ta panta sto xeri mas!



kalinuxta loipon!
Min me koitas allo!se kapoio aerodromio,se kapoia plateia 8a se petuxo....
Kai min fobasai!8a to 8umamai to xamogelo sou!
K.

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

το πρώτο αντίο....


Εφτασε και αυτή η ώρα....
Δυο τραγούδια δρόμος κοιτώντας τα απομεινάρια του χιονιού στο πεζοδρόμιο να γυαλίζουν...
Μπερδεμένες σκέψεις.Εικόνες απο γελαστά πρόσωπα.Μπερδεμένες γλώσσες,θρησκείες,αντιλήψεις.
Πώς να το πεις?θα πρέπει να παραδεχτείς οτι το όνειρο σου τελειώνει...

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

Kodikos: Hzoidenarxizeiaurio

Ksereis....uparxoun kapoia pragmata pou se kanoun na nio8eis oti gurnas spiti sou!
H 8alassa einai ena apo auta.Blepo omos ti fotografia stin Ostande.Koitousa ton okeano kai den to enio8a.
Prin pali duo mines kanontas bolta sto Oushy eftasa sto olumpiako mouseio.Ekei nai!Enio8a san to spiti mou kai ka8isa ora.
Prin ligo or8ia sti Bourse,blepontas me8usmenous belgous kai kratontas i idia mia mpura sto xeri enio8a opos tote...palia!Stin Taxudromiou (i aplos "taxu" gia mas) pou ka8omoun me tis ores.
Ali8eia den exo idea ti skata ekana toses ores ka8ismeni se mia plateia...den 8umamai omos na bare8ika pote.Etsi kai tora...den 8umamai ti leme me ta paidia i ti exoume kanei mazi...apla otan prepei na tous fero san anamnisi sto mualo mou aplos xamogelao.
Se ena mina 8a einai ola auta parel8on.Eixa kanonisei na peraso auton ton mina se trena kai aeroplana kai na do oli tin europi.Den 8a ginei.Omos to orkizomai oti den 8a afiso oute ena bradu na paei xameno!
Kai oute 8a afiso ton euato mou na ksanamouxliasei opos kanei suxna stin A8ina.H zoi den arxizei aurio...sto simera einai to spiti mou.(ante kai ligo sto x8es :P)

Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010

τελος

Ο χρόνος που μετρούσε τωρα πια δεν είναι εδώ. :)
Με έφαγε ή τον έφαγα?Ποιός νοίαζεται?
Αλλά μια και κάθε χρόνο το κάνω (συνειδητά ή όχι...voila!η περίληψη του 2009)

Παράξενη χρονία.Μεγάλη!Διαφορετική.
Καινούρια σπίτια,καινούριοι φίλοι που ίσως να μην γίνουν ποτέ όπως οι παλιοι....υπάρχουν όμως.Καινούριες εμπειρίες.Καινούριοι δρόμοι για περπάτημα και βόλτες.Ένας χάρτης με σημειωμένους προορισμούς.
Μια πολύ άσχημη βραδιά μετά απο μια υπέροχη μέρα...Αυτά ήταν το 2009 νομίζω.

Πριν λίγο πήγα να πώ καληνυχτα στην αδερφή μου και μου είπε¨Μου αρεσει το 2010".
Και εμένα νομίζω ότι μου αρέσει! :)
Γενικά πάντα είχα αδυναμία στους ζυγούς αριθμούς.
Λες να έχουν και αυτοί σε μένα?Ας δούμε....

Πάντως μια χρονιά που αρχίζει με ταξίδι πόσο άσχημα μπορεί να πάει?
Ναι!Γυρίζω στο σπίτι μου αυριο.Κάπου στο κέντρο των Βρυξελλών....μαζί με τις πόρνες!Πάντα αισθανόμουν πιο ασφαλής σε τέτοιες περιοχές.Χωρίς πόρνες πως μπορεί να γυρίζει η γη?
Ναι που λές.Βόλτα στη Γενέβη το πρωί και μέτα Βρυξέλλες.Να δω τα παιδιά!
Σήμερα το τελευταίο μου βράδυ σε αυτό το κρεβάτι που πέρασα τους 2 απο τους 12 μήνες του 2009.Και απο αύριο στο άλλο μου κρεβάτι (εκεί που πέρασα τους 3 απο τους 12 μήνες του 2009).Πώς είναι να κοιμάσαι στο ίδιο κρεβάτι όλο το χρόνο?Δεν ξέρω αν θέλω να θυμηθώ.
Ξεφύγαμε όμως.
Δεν ήταν η πρωτοχρονιά που περιμένα.Αλλά δεν ήταν και άσχημα.Κάποιοι ακόμη και όταν λείπουν είναι πάντα έδω.Άραγε το καλοκαίρι θα είναι εκεί που είπαν?Ποιος ξέρει?
Όπως και να χει....χαρούμενο το 2010!Με μουσικές,φίλους,ταξίδια,ομορφα φαγητά και πολλά πολλά γέλια! :)
Καλή μας νύχτα!