το πίσω, το μπρος, ο γκρεμός και τα παραμύθια

Συνήθως, λένε, είναι δύσκολο να φύγεις...
όχι τόσο γιατί φοβάσαι τι θα συναντήσεις εκεί που πας
όσο γιατί φοβάσαι και λυπάσαι για αυτό που αφήνεις πίσω.
Συνήθως...
μα αυτό το συνήθως είναι πολυτέλεια...
Εδώ πια όλα πεθάναν.
Και ότι απέμεινε να χαροπαλεύει δεν έχει από που να πιαστεί.
Πως τα κάναμε έτσι;
Υπάρχει κάποιο χέρι δυνατό να κρατήσει αυτούς που κατρακυλάνε στον γκρεμό;

Στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια

Και του μιλούσανε για Δράκους και για το πιστό σκυλί

Για τα ταξίδια της Πεντάμορφης και για τον άγριο λύκο

Μα στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια

Τώρα, τα βράδια, κάθομαι και του μιλώ

Λέω το σκύλο σκύλο, το λύκο λύκο, το σκοτάδι σκοτάδι,

Του δείχνω με το χέρι τους κακούς, του μαθαίνω

Ονόματα σαν προσευχές, του τραγουδώ τους νεκρούς μας.

Α, φτάνει πια ! Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά.

Μ.Αναγνωστάκης

Και εμένα που μου άρεσαν οι ιστορίες, τώρα πια δεν έχω ιδέα τι να κάνω. Τι έχει μείνει να σωθεί; τι θέλω να σώσω; ποια αλήθεια να βιώσω;

Στον Α.

Γράφεις, γράφεις, γράφεις.
Το γράμμα σου στη Ντ. πραγματικά απορώ πόσες σελίδες θα ήταν σε χειρόγραφο....
Γράφεις περισσότερο και από μένα (νόμιζα βλέπεις η χαζή πως 2-3 σελίδες γράμματα είναι πολύ).
Και της γράφεις με αγωνία. Ξέρω, φαντάζομαι δηλαδή, ότι όταν κάτι φτάνει στο τέλος θες να σιγουρευτείς ότι τα είπες όλα, ότι δεν ξέχασες κάτι.
Της γράφεις λοιπόν:
"Ισχυρίζομαι ότι θέλω να πω για σένα ότι είσαι η μόνη γυναίκα που ερωτεύτηκα και για την ένωσή μας ότι ήταν η πιο σημαντική απόφαση στη ζωή και των δυο μας. Προφανώς όμως αυτή η ιστορία δεν με ελκύει, ούτε τα εφτά χρόνια που είχαν περάσει από εκείνη την απόφαση μέχρι τη στιγμή που έγραφα το Le Traitre. Το να είμαι για πρώτη φορά ερωτευμένος με πάθος και ο έρωτας αυτός να μου ανταποδίδεται ήταν πολύ προσωπικό, πολύ κοινό: δεν αποτελούσε πρώτη ύλη για να με ανυψώσει στο οικουμενικό. Αντιθέτως, ένας έρωτας που έχει ναυαγήσει, αδύνατος, παράγει ανώτερη λογοτεχνία. Αισθάνομαι άνετα μέσα στην αισθητική της αποτυχίας και του αφανισμού, όχι στης επιτυχίας και της κατάφασης. Πρέπει να ανυψώνομαι πάνω από εμένα κι εσένα, εις βάρος μας, εις βάρος σου, με παρατηρήσεις που ξεπερνούν τα άτομά μας."
Μα πραγματικά το πίστευες; Πραγματικά;
Μου έρχεται να ουρλιάξω.
Ναι ο πόνος προκαλεί δυνατά συναισθήματα και ίσως μεγάλα έργα τέχνης. Ο έρωτας όμως με ανταπόκριση δημιουργεί ένα μεγάλο έργο: τη ζωή.
Τη ζωή σε όλο της το μεγαλείο. Και εσύ αυτό το είχες, το ζούσες, το βίωνες κι όμως έκλεινες τα μάτια και γκρίνιαζες ότι δεν σου έφτανε. Γιατί; για να γράφεις;
Είμαι πολύ θυμωμένη μαζί σου. Ξέρω πως τώρα ξέρεις και για αυτό της γράφεις...αλλά εγώ που ζω τον έρωτα χωρίς ανταπόκριση και το μόνο που έχω δίπλα μου είναι μολύβι και χαρτί δεν μπορώ παρά να θυμώνω, να εξοργίζομαι.
Κατά τ' άλλα μου αρέσεις, το ξέρεις ότι σε πάω.
Απλά ζηλεύω.

γραμμένο στα τέλη του Μαίου.

21 Ιούνη..."δεν θα μάθεις ποτέ τι σημαίνεις για μένα"

21 Ιούνη.
Η μεγαλύτερα μέρα του χρόνου.

Ουφ!ζέστη...
Μέχρι πριν 8 μέρες έτρεχα και δεν έφτανα.
Τώρα πια έφτασα.
Έφτασα....
που;
παντού!
πως αλλιώς να χαρακτηρίσεις ένα τέτοιο τέλος;
Τέλος των όλων όσων έκανα μέχρι τώρα τα τελευταία 6 χρόνια.
Και ταυτόχρονα ένα μεγάλο βήμα, ένα μεγάλο άνοιγμα.
Σωστό;Λάθος;δεν έχω ιδέα. Θα το δούμε.
Και όλα αυτά που τελειώσαν; ήρθε η ώρα να τα αποχωριστώ, συγκινημένη.
Πως αλλιώς να πάει η ζωή παρακάτω;χωρίς αποχωρισμούς δεν γίνεται.
Δεν είχα χρόνο να το σκεφτώ μέχρι τώρα...και τώρα το αποφεύγω εδώ που τα λέμε...
καθαρίζω και καθαρίζω...κουράζω το σώμα μου, όσο μπορώ, για να κοιμάμαι ήσυχη.
Μην με ρωτάς τι θα μου λείψει! Έχω πίσω μου ένα γεμάτο χρώματα, γέλια, τραγούδια, φίλους, σπίτια, φωτογραφίες παρελθόν και μπροστά μου μια λευκή κόλλα χαρτί.
Έχω μέσα μου περιέργεια, φόβο, χαρά, ανακούφιση. Όλα, όσα έκανα, πήγαν καλά!
Έχω και θαυμασμό...τα κατάφερα. Το υποπτευόμουν ότι μπορώ, τώρα το ξέρω κιόλας.
Είχα, βέβαια, κρυφή βοήθεια. Μπορεί να μην μοιραζόμουν πολλά αλλά υπήρχαν άνθρωποι να με στηρίζουν, ίσως και χωρίς να το ξέρουν.
Όπως κι αν έχει πάρτε ένα τραγουδάκι που σήμερα ανακάλυψα, ε!ημέρα μουσικής...κάτι καλό έπρεπε να ανακαλύψω!Είναι για αυτούς που ποτέ δεν θα μάθουν ποτέ τι σημαίνουν μένα...

http://www.youtube.com/watch?v=rexLKzwwOCU&feature=related