Ξυπνάς νωρίς, γελάς παντού
μια μέρα απλώνεται μπροστά σου...
Βαζεις στο τέρμα μουσική και τραγουδάς όλο το ίδιο....
Αυτό θα κάνω τις επόμενες μέρες!
Βόλτες με μουσική....
Τι να πείς για το τώρα όταν το αύριο φαντάζει τόσο όμορφο?
απλα καληνύχτα!
Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008
Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008
Ομίχλη
Ομίχλη,ομίχλη,ομίχλη
σκέφτομαι οτι αυτός ο τόπος τρέφεται με ομίχλη....δεν μπορεί!
θυμάμαι κάτι πρωινά που πήγαινα σχολείο
κ γύρω όλα ήταν καλυμμένα με ομίχλη.
Πέρα απο τα δέκα μέτρα δεν έβλεπες
κ αν κοίταζες προς την ανατολή
ένας ήλιος μεγάλος,φωτείνος,πορτοκαλοκίτρινος,ολοκαίνουριος κάθε μέρα ξεπρόβαλε!
Λίγες ώρες χαράς και παιχνιδίου στο φως του.
Μετά πάλι ομίχλη,ομίχλη,ομίχλη...
Κάπως έτσι και εγώ.
Κάπως έτσι και εσύ.
Έρχεσαι σαν τον ήλιο
με ζεσταίνεις,με αγκαλίαζεις,
μετά πάλι ομίχλη ως την επόμενη φόρα...
και εγώ στο τρένο αγουροξυπνημένη και παγωμένη
βλέπω τα χωράφια γεμάτα ομίχλη να μένουν πίσω μου.
Και με καλύπτει και εμένα το πεπλό της.
intercity,ώρα 7:07,η ανάσα του δίπλα μυρίζει,που είσαι ήλιε?
σκέφτομαι οτι αυτός ο τόπος τρέφεται με ομίχλη....δεν μπορεί!
θυμάμαι κάτι πρωινά που πήγαινα σχολείο
κ γύρω όλα ήταν καλυμμένα με ομίχλη.
Πέρα απο τα δέκα μέτρα δεν έβλεπες
κ αν κοίταζες προς την ανατολή
ένας ήλιος μεγάλος,φωτείνος,πορτοκαλοκίτρινος,ολοκαίνουριος κάθε μέρα ξεπρόβαλε!
Λίγες ώρες χαράς και παιχνιδίου στο φως του.
Μετά πάλι ομίχλη,ομίχλη,ομίχλη...
Κάπως έτσι και εγώ.
Κάπως έτσι και εσύ.
Έρχεσαι σαν τον ήλιο
με ζεσταίνεις,με αγκαλίαζεις,
μετά πάλι ομίχλη ως την επόμενη φόρα...
και εγώ στο τρένο αγουροξυπνημένη και παγωμένη
βλέπω τα χωράφια γεμάτα ομίχλη να μένουν πίσω μου.
Και με καλύπτει και εμένα το πεπλό της.
intercity,ώρα 7:07,η ανάσα του δίπλα μυρίζει,που είσαι ήλιε?
Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2008
κάθε αρχή και δύσκολη?!?!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)