De stamato!:)

Έρχεται πάντα στη ζωή η δύσκολη εκείνη στιγμή που γυρνάς ένα πρωί και βρίσκεις την πόρτα κλειστή κι όλα μοιάζουν σκοτεινά, όλα δύσκολα και όλα θολά κι αφού κλάψεις στα σκαλιά, σ' αρπάζει μια άγρια χαρά Δεν σταματώ Ξημερώνει και φεύγω
K.Maraveyas
:)

ti omorfi stigmi!
as giortasoume ta xromata,tis murodies (pou logo sunaxiou den murizo!:P),ta zesta paplomata,ta omorfa dora pou 8a kanoume,ta dentra pou 8a kapsoume,ta asteia pou 8a akousoume,tous an8ropous pou 8a gnorisoume,ta gluka pou 8a fame,tis eikones pou paroume,tis meres pou erxonte!Ksimeronei kai feugo!:)

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος...

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΛΕΓΕΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
1950

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκαιο.
Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ΄τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες - μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνουνται στη νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω από τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν΄αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη
ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ΄απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου
Θ΄απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν΄ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς έν΄ άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμένος πάνω απ΄το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
Να την ακούς να σου λέει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ΄αποχαιρετήσεις όλ΄αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου,
για όλα τ΄άστρα, για όλες τις λάμπες και
για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή
και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη,
τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ΄ το τετραγωνικό μέτρο του κελλιού σου
θα συνεχίσεις τον δρόμο σου πάνω στη γη .
Κι΄ όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα
θα χτυπάς τον τοίχο του κελλιού σου με το δάχτυλο
απ΄τ΄άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν΄ ασπρίζουν
τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
Αφού όλο και νέοι αγώνες θ΄ αρχίζουνε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό
γράμμα στη μάνα σου
Θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ΄αρχικά του ονόματος σου και μια λέξη : Ειρήνη
σα ναγραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σ΄ολάκαιρο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απ΄την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν΄ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που
τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

mia eikona xilies lekseis!

kai mia eikona apo tin lifo pou deixnei to ti eimaste k exoume pia......
(dustixos den leei kapou poios einai o fotografos)

Μέσα σε 10 μέρες....

Μέσα σε δέκα μέρες χώρισα με αυτόν μου επέτρεψα να ερωτευτώ.
Κόντεψα να χάσω τη γιαγία μου, που εκτός απο όνομα μου έδωσε κι άλλα.
Έφαγα σφαλιάρα, μεγάλη, απο την χώρα μου.Δεν ήθελα να δώ οτι δεν υπάρχει δημοκρατία...
Δεν ήθελα να δω πως δεν υπάρχει μέλλον για μας εδώ.Όχι γιατί δεν θέλουμε αλλά γιατί δεν μας θέλουν....
Είμαι 20 χρονών πλέον.Εδω και τρεις εβδομάδες είμαι 20 χρονών....Μεγαλώσα πιο πολύ από όσο ήθελα μέσα σε 3 βδομάδες.
Σήμερα μου λένε οτι ένα κείμενο μου είναι άγριο και δεν μου ταιρίαζει.
Σήμερα σας λέω: στα @!#^%*&!@ μου.

Ποίος με ξέρει?Προσπάθησα να με γνωρίσετε!Δεν θέλησα να δείξω όλες τις πλευρές μου με τη πρώτη γιατί δεν θα είχε πλάκα μετά.Και τωρα κάνεις δεν είναι εδώ.
Μιλάω για μία ακόμη φορά με μια οθόνη....Είμαι θυμωμένη με όλους και βγαίνω στους δρόμους.Βλέπω τράπεζες να σπάνε και απλά καταλαβαίνω το γιατί.Και θυμώνω πιο πολύ γιατί βλέπω πως δεν είμαι η μόνη που θέλει να τα σπάσει για να τα ξαναχτίσει απο την αρχή όλα.
Ο κόσμος έιναι οργισμένος.Σχέσεις δεν υπάρχουν.Ασφάλεια δεν υπάρχει.
Υπάρχει γνώση που κανείς δεν μας έμαθε πως να διαχειριστούμε (τυχαία?), υπάρχει πανικός για το μέλλον μας (έχουμε?), υπάρχει άγχος για τις σχέσεις και τις δεσμεύσεις (έχουμε?), υπάρχει μια κυβέρνηση που δεν θέλει να πέσει (μας ρώτησε εμάς?). Δεν υπάρχει καμία κατανόηση και ευαισθησία απο τους γύρω μας αλλα πολύ μοναξία και φόβος.

Πριν δέκα μέρες νόμιζα πως ήξερα που πάω και που πατάω (σχετικά πάντα).
Σήμερα ξέρω οτι σας έχω γραμμένους όλους γιατί αυτο ζητήσατε.
Πάρτε το λοιπόν!Ακομή ένας άνιωθος.Θα σας πατίσω, θα σας τσακίσω και δεν θα λυπηθώ.Οτι μου δώσατε θα πάρετε...
Δεν φοβόμαι πια να νίωσω....δεν έμεινε τίποτα!Είμαι ελεύθερη.

Δεν νιώθουν απλώς.

Χθες, στο λεωφορείο ένα ζευγάρι απεναντί μου.
Γύρω στα 35-40.
Η ώρα ήταν 10.30 και μαθήτες κατεβαίναν στους δρόμους για να τους κλείσουν ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τον άδικο θάνατο ενός 16χρονου.
Η συζήση απεναντί μου είχε ως εξής:
-Μα που πάνε όλα αύτα τα παιδία;
-Α!θα τελείωσαν το σχολείο και γυρνάνε σπίτια τους.

Σήμερα.Ώρα 12 στα προπύλαια.Kόσμος μαζεύται για την πορεια.Πάλι διαμαρτύρια για τον άδικο θάνατο.Δυο νεαρές κοπέλες 20-25 περπατάνε αγκαζέ (πάντοτε πνιγόμουν και ένιωθα γρια όταν με έπιανε κάποιος έτσι).Συζήτηση:
-Α!'Αντε πάλι!Πάλι πορεία;
-Όχου!Ναι!Πάμε για καφέ!!!

Οι πρώτοι θα μπορούσαν να τον έχουν γιό.Οι δεύτερες αδερφό.
Ακόμη και τώρα όμως που δεν τον είχαν κάτι....ήταν ένα παιδί....
Όλη η Ελλάδα βρίσκεται στο πόδι.Όχι τόσο εξαιτίας του θάνατου του αλλα χάρη σε αυτόν!
Έχουν γίνει τόσα αυτές τις μέρες...και κυρίως τόσα αυτά τα χρόνια!Πως μπορούν να μην έχουν πάρει χαμπάρι?Πως γίνεται?Πως το δέχονται-ανέχονται?
Απλά απορώ.

ΔΕΝ είναι για σένα, για μένα, για αυτούς ούτε καν αυτό!

"Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα

Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
μιλάει για ένα μικρό ξωτικό
μιλάει για ένα τρένο με χαλασμένα φρένα
σ'ένα ταξίδι χωρίς γυρισμό

Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
μιλάει για αυτούς που μένουν πάντα παιδιά
για ανθρώπους που τα΄χουνε χαμένα
και μετράνε ρυτίδες σε λευκά κελιά

Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
μιλάει για φίλους μου παιδικούς
που απόμειναν στάχτη δίπλα στις ράγες
για μνήμες χαμένες από άγριους καιρούς

Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
μιλάει για ένα μικρό ξωτικό
μιλάει για ένα τρένο με χαλασμένα φρένα
σ'ένα ταξίδι χωρίς γυρισμό

Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
μιλάει για θυσίες και σταυρούς
κατάλαβες πράγματα που σου' ναι ξένα
Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα

Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
μιλάει για θυσίες και σταυρούς
κατάλαβες πράγματα που σου' ναι ξένα
Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα

Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα

Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα

Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα

Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα

Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα

Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα

Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα

Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα

για σένα
για σένα
για σένα
για σένα
για σένα
για σένα
για σένα
για σένα
για σένα
για σένα
για σένα
για σένα
για κανένα" Δ.Κρίνα

Κουράστηκα όλα τα τραγούδια να μιλάνε για αγάπες,
για σένα, για μένα, για μας.
Σιχάθηκα τις γλυκές μουσικές και τα όμορφα λόγια.
Δεν είναι για σένα αυτό το τραγούδι!Ούτε η μουσική!
Ούτε ο κόσμος που γυρνάει γύρω μας!
Τίποτα δεν είναι δικό μας!Κατάλαβες?
Τίποτα δεν θα υπάρχει αυριο!
Δεν το βλέπεις?
Κοίτα γύρω σου!
Οι φίλοι σου είναι εδώ για σένα?
χα!ετσι νομίζεις ε?
Οι δικοί σου είναι εδώ για σένα?
χα!σε κάνανε για αυτούς!Δεν το βλέπεις?
Οι γκόμενοι,-ες είναι εδώ για σένα?
μουχαχαχα!Πολύ καλό!
Ξύπνααααααααααααααααααα!
Αυτό το τραγούδι ΔΕΝ είναι για σένα!Οπως και τίποτα άλλο!

Δωρητής οργάνων

Τ' άκουσα στο ραδιόφωνο
το είδα και σε κάτι αφίσες
θα είσαι άξιος τιμής
τα όργανά σου αν δωρίσεις.

Σαν τέχνασμα πολιτικού
σαν τις φτηνές τις υποσχέσεις
στο ρίχνουν στο φιλότιμο
την ανθρωπιά τους να πιστέψεις.

Μα για πια όργανα μιλούν
μας τα 'χουν αφαιρέσει όλα
καρδιά μυαλό ως και ψυχή
πολύ πριν απ' το θάνατό μας.

Μας τα ξαφρίσανε που λες
χωρίς την συγκατάθεσή μας
και ζούνε άλλοι αντί για μας
σ' άλλους ανήκει η ύπαρξή μας

Οργάνων γίνε δωρητής
οι συγγενείς θα 'χουν να λένε
μακροζωίας χορηγός
στον τάφο σου για να μην κλαίνε

τα μάτια σου είναι περιττά
καθήκον σου να τα δωρίσεις
μήπως και δει κανείς φτωχός
κι έτσι έμμεσα κι εσύ να ζήσεις

καλό δε λεω κι άγιο
τα όργανά σου να δωρίζεις
δεν βλάπτει όμως όσο ζεις
λιγάκι αν τα υπερασπίζεις

Όρνια υπάρχουν μύρια
και πάνω μας παραφυλάνε
στα παίρνουνε με το στανιό
ούτε γι' αστείο δε ρωτάνε

και τα όργανα τα ζωτικά
θα μας τα αφαιρέσουν όλα
θα τα πουλούν σε σφραγιστά
κουτάκια από κόκα κόλα

Μα αυτό που θέλω να σου πω
δεν αφορά τα όργανά σου
το σπουδαιότερο όργανο
είναι άνθρωπέ μου η λαλιά σου.

Κι ούτε μεταμοσχεύεται
και για να βγει δεν το ζορίζεις
γι' αυτό και φρόντισε όσο ζεις
απλόχερα να το δωρίζεις.

Μουσική,στίχοι: Μ.Φάμελλος...

Κάτι αρκετά επικαίρο αν και παλιό.

Αυτό το χάος είναι δικό τους και δικό μας.

Την προηγούμενη εβδομάδα πίστευα πως μου έτυχαν όλα τα κακά μαζί.
Δεν είχα δεί ακόμη τίποτα!

Tο Σάββατο ένα παιδί πέθανε.
Ενα παιδί...τι μπορεί να έκανε ένα παιδί ή να είπε ώστε να αξίζει να στρέψεις το όπλο εναντίον του?
Δεν μπορώ να καταλάβω....
Θυμός...
Μίσος....
Τίποτα...
Μια χώρα διαλύεται με αφορμή τον θάνατο ενός παιδίου.
Μια κυβέρνηση με τον καταλληλότερο για πρωθυπουργό δεν ξέρει να κυβερνήσει.
Μια μάζα ανθρώπων καίνε την περιουσία των άλλων και κάνουν πλιάτσικο.
Δικηγόροι,πανεπιστιμιακοί παραιτούνται.
Ιστορικά κτήρια λεηλατούνται.
Σε όλες τις πόλεις συμβαίνουν επεισόδια πρωτόγνωρα.
Ο κόσμος φοβάται.

Δεν έχω ίδεα πως και πότε θα τελειώσει αυτή η αναρχία.
Σίγουρα χρειαζόμαστε αλλαγές.
Και οι αλλαγές έχουν πάντοτε και τους χαμένους και τα θύματα τους.
Ας προσπαθούσαμε όμως να είναι όσα λιγότερα γίνεται.
Και αφου φτάσαμε εδώ καλύτερα να βγούμε στους δρόμους παρά να τα βλέπουμε απο μια οθόνη.
Μας αφορά αυτο το χάος.Δικό μας παιδί είναι.Και δεν πεθαίνει με σφαίρες....
όπως ούτε εμείς παθαίνουμε κάτι απο τα δακρυγόνα.
Τώρα θα γίνει ότι είναι να γίνει και για να έχει καλό αποτέλεσμα πρέπει να είμαστε εκεί.Στους δρόμους.Οι πραγματικοί αναρχικοί δεν είναι εχθροί μας.Μπορεί να μην συμφωνώ μαζι τους σε αρκετά όμως και αυτοί πολίτες αυτής της χώρας είναι.Και είμαστε όλοι απελπισμένοι.
Αυτοι που καίνε και κλέβουν είναι εχθροί.Όταν εμείς πολεμάμε για κάτι τόσο σημαντικό όσο την αξία μίας ζωής δεν επιτρέται κανείς να το χαλάει με μαλακίες.
Είμαστε όλοι μαζί σε αυτό.

Giati???

giati?
giati?
giati?
exo akousei polla....oti osa pernao me kanoun pio dunati!k.a.
poios zitise na ginei pio dunatos?poios endiafer8ike gia dunami?
ego mono na me exeis sto mualo sou kai stin agkalia sou zitisa!
na min pligo8o zitisa....eprepe na to ksero omos!
pali afe8ika....
pali...
ti prepei na kano?na min exo empistosuni se kanena?giatiiiii?
giati?????
pes mou ti ekana la8os toulaxiston...
ti egine pou den katalaba?

den se 8elo piso....den aksizeis na se 8elei kapoios piso ti stigmi pou den ton sebastikes....
8elo omos na ksero giati!!!
giati de sebastikes to proto pragma pou sou eipa?
giati de me afises na eimai kai ego mesa sto problima sou?
giati den me proidopoiises?
giati afou me noiazesai me afises ksekremasti?
giati eisai toso blakas me tous an8ropous pou se agapoun?

sopa!sopa!nani!

Pos mporei kai sunexizei autos o kosmos?
me afinei piso tou tuligmeni me ena kaskol!

to ksero pos 8a perasei....mou to eipe kai i kuria poutana stin mauromixali....."sopa!sopa!oxou ta matakia mou!sopa!nani!nani!"
gia nani pao....me auto kseperasa polla!
8a perasei kai auto....apla den ksero pos na sunexiso mexri na perasei.....

"sopa!sopa!nani!"

giati sunexizo na agapo auti ti poli pou mou sterei auton pou 8elo poio polu?

sopao.....as me tuliksei to nani!auto kserei na me prostateuei kalutera apo mena!

eimai 20

eimai 20!
auto apo mono tou einai ena sok!
poooooo!eimai 20!
i x8esini mera me brike sta skalakia tou agapimenou mou magaziou na akouo trupes apo tous dramamini:
Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει, σε ό,τι σου τρώει την ψυχή
Έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά στη βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί

8umamai polu entona akomi kati bradia pou ksupnousa mesa sti ksulini kounia mou kai epeza me to misofeggaro pou pano tou ka8otan mia kopelitsa kai ekane kounia!Apo ti mia itan kapos saten kai apo tin alli bambakero!Emena mou arese to saten giati itan kruo kai me drosize euxarista!Ta xeria mou itan polu mikra kai prospa8ousa na to piaso olokliro me ti xoufta mou alla den xorouse!xreiazomoun kai ta duo xeria gia na to koumantaro!Apenanti oi goneis mou itan ena koubari mesa se sentonia kai paplomata.
Simera oi goneis mou kleisan 30 xronia mazi kai ego exo anakalupsei pia tin euxaristisi tou na ginesai ena koubari me ton an8ropo pou agapas kai ta sentonia!To misofeggaro to piano me duo daxtula....kremetai sto paidiko mou domatio kai skonizetai!

Kapote to 20 mou fainotan megalos ari8mos....eftase prin prolabo na to katalabo!
Kanena ais8ima mesa mou...eimai apla 20!Megalono....ligo sok nai....alla tipota allo!
Den prepei na pernane etsi ta gene8lia kapoiou!Posa gene8lia 8a zisei?

Νοέμβρης.....και οτι έρθει!

ο Νοέμβρης είναι ο τέλειος μήνας.
Διάβαζα κάπου οτι είναι παρατημένος μήνας...
Φυσικά και είναι!
Κάθε χρόνο που ένας Νοέμβρης μήνας προστίθεται στην πλάτη μου μεγαλώνω!

Μεγαλώνω?χμμμμμ!μεγαλώνω...
Πως μεγαλώνουμε?Τι σημαινει δλδ μεγαλώνω?
Καμία διαθεση δεν έχω να μεγαλώσω πολυ....
Όχι οτι θα μου άρεσε να ξαναγυρίσω πίσω αλλα και το να μεγαλώσω μου φαίνεται τόσο παραξενο....
Μια ζωή ήμουν το μικρό,στην οικογένεια μου,στην τάξη μου,στις παρέες μου,στη σχολή....
Τώρα τελευταία βέβαια δεν είμαι το μικρό...
στη σχολή μεγαλώσαμε πια!Κοιτάμε για πτυχιακές...
στις παρέες μου μπαίνουν και άλλοι μικρότεροι...
η οικογένεια μου αποκτάει καινούρια μικρά και εγώ σε λίγο φτάνω απλώς τα 20....

20?δλδ μπαίνω στη τρίτη δεκαετία της ζωής μου!
χμμμμμμ!εγκεφαλικό!
Πότε εφτασα εγ'ώ στην τρίτη?
Και τι σκατα έκανα τόσα χρόνια?
οκ!εμαθα να περπατάω, να μιλάω, να γράφω, να ζωγραφίζω (πραγμα που πλέον δεν ξέρω!!!), να μπορώ να ζω μόνη μου, να φιλάω (αυτο μαθαίνεται αληθεία?), να ταξιδεύω, να, να, να!
Και μετά?(πολυ αγχωτική ερωτηση!)

Ας πάμε σε κάτι πιο ευχαριστο!!!
Ο φετινός Νοέμβρης με βήκε στο Παρισι....δεν άρχισε και άσχημα!
όμορφο το Παρίσι!
όμορφο το φώς στο Παρίσι!
Και μετα?ταξίδια,μουσικές,φιλιά,ζεστο πάπλωμα!
Και φυσικά άγχος για όλα αυτα που παρατάω για ζήσω όλα τα άλλα!

Αλλα πως ζείς όλα όσα θέλεις μέσα σε τόσο μικρές μέρες?
Να είσαι (σχεδόν) 20 χρονών και να μην σου φτάνει η μέρα είναι αραγε φυσιολογικό η πρέπει να κόψω λίγο απο το τρέξιμο μου?
Πάντως για αρχή άρχισα να γράφω γράμματα....καμία σχέση το γραμμα με το τηλέφωνο ή όποιον άλλον τρόπο έχουμε σήμερα να επικοινωνούμε!Αργεί αλλα αξίζει τον κόπο!Χάνεις χρόνο αλλα επικοινωνείς αλλιώς!Κάπως πιο μαγικά!

Βασικά νομίζω ότι είναι ώρα να κοιμηθώ.... καληνύχτα λοιπόν με ένα απολύτως ταιριαστό τραγουδι με τον Νοέμβρη μου:

Νοέμβρης μήνας ταξιδεύει μ'ένα τρένο
Αθήνα-Λάρισα ωραία Θεσσαλία
Στην Κατερίνη ακούει τραγούδι αγαπημένο
με μια πληγή από παλιά μελαγχολία

Στη Σαλονίκη φθάνει απόγευμα στις έξι
μ'ένα καιρό που όλο σκέφτεται να βρέξει
Στη Σαλονίκη φθάνει απόγευμα στις έξι
μ'ένα καιρό που όλο σκέφτεται να βρέξει
Νοέμβρης μήνας... π.θ.

(εικόνες θα βάλω μια άλλη μέρα)

οι επόμενες μέρες

Ξυπνάς νωρίς, γελάς παντού
μια μέρα απλώνεται μπροστά σου...
Βαζεις στο τέρμα μουσική και τραγουδάς όλο το ίδιο....

Αυτό θα κάνω τις επόμενες μέρες!
Βόλτες με μουσική....

Τι να πείς για το τώρα όταν το αύριο φαντάζει τόσο όμορφο?
απλα καληνύχτα!

Ομίχλη

Ομίχλη,ομίχλη,ομίχλη
σκέφτομαι οτι αυτός ο τόπος τρέφεται με ομίχλη....δεν μπορεί!
θυμάμαι κάτι πρωινά που πήγαινα σχολείο
κ γύρω όλα ήταν καλυμμένα με ομίχλη.
Πέρα απο τα δέκα μέτρα δεν έβλεπες
κ αν κοίταζες προς την ανατολή
ένας ήλιος μεγάλος,φωτείνος,πορτοκαλοκίτρινος,ολοκαίνουριος κάθε μέρα ξεπρόβαλε!
Λίγες ώρες χαράς και παιχνιδίου στο φως του.
Μετά πάλι ομίχλη,ομίχλη,ομίχλη...
Κάπως έτσι και εγώ.
Κάπως έτσι και εσύ.
Έρχεσαι σαν τον ήλιο
με ζεσταίνεις,με αγκαλίαζεις,
μετά πάλι ομίχλη ως την επόμενη φόρα...
και εγώ στο τρένο αγουροξυπνημένη και παγωμένη
βλέπω τα χωράφια γεμάτα ομίχλη να μένουν πίσω μου.
Και με καλύπτει και εμένα το πεπλό της.

intercity,ώρα 7:07,η ανάσα του δίπλα μυρίζει,που είσαι ήλιε?

κάθε αρχή και δύσκολη?!?!

Λένε: "κάθε αρχή και δύσκολη"
Καλή μας χρονία λοιπόν!
Αρχισε λίγο δύσκολα είναι η αλήθεια αλλά και όμορφα!

Ταξίδια...
























Νεές γνωριμίες και παρέες...



















Όμορφες μουσικές βραδίες...























Έρωτες...



















Σχολές...













και πάλι ταξίδια....
Κάθε αρχή και όμορφη λοιπον! ;)

Sti fotia...ksafnika!

Ax!Ax!Ax!Tosi xara mazemeni kai ti 8a tin kano?pou na tin xoreso??? Poso kairo exo na nioso etsi???Akreta xronia nomizo...kai eginan olo toso grigora kai toso to ena pano sto allo! 8elo na bgo na fonakso pantou...alla dustixos prepei na koimi8o...pos 8a ksupniso aurio proi proi na fugo?
Pao gia upno eutuxismeni,nustagmeni,eroteumeni kai etoimi gia ekdromes kai ton xeimona pou erxetai....
Otan guriso apo ta Ku8ira i sunexia tou paralirimatos!:P

par'te auto na akoute ospou na guriso:

Στίχοι: Κώστας Λειβαδάς
Μουσική: Κώστας Λειβαδάς
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Λειβαδάς

Στη φωτιά που καίει τη ματιά σου
ξαναπαίζονται όλες οι σκηνές
κι όλα αυτά που έπαθα μακριά σου
είναι τώρα πια κλειστές πληγές...

Στο φιλί μιας άνοιξης αιώνιας
η ανάσα σου νικάει όλες τις φωνές
κι όλα τώρα βρίσκουν πάλι νόημα
στου χαμόγελού σου τις κορυφές

Μπαίνω στους διαδρόμους σου υπνωτισμένος,
αναπάντεχα φεγγαοχτυπημένος
έφτασε το βέλος στο κρυφό το μέρος
που γεννάει εραστές...

Σα γιορτή η νύχτα πέφτει στα μαλλιά σου
κλείνω τη χαρά μου μες στην αγκαλιά σου
να ‘μαι εθελοντής στα ακριβά δεσμά σου
που δεν έχουν στασιαστές...

Όταν όλοι δείχνουν ζορισμένοι
και τα πάντα φαίνονται βουνό
στη φωτιά που καίει τη ματιά σου
ξαναβρίσκω πάλι ουρανό.

Giati telika i zoi einai mikri,polu omorfi,poluxromi,kai an den tin zeis se kaiei san tin fotia... smouts!

σκατα παντ0υ!!!!!!!!!!

Δυσκ0λη μερα η χθεσινη.....χαμ0ς γιν0ταν.... συγχ0ρεστε μ0υ τ0 0τι τ0 μικρ0ν ειναι πι0 μεγαλ0 απλα βαζω μηδεν,τ0 0τι δεν υπαρχ0υν τ0ν0ι και τ0 0τι δεν μπ0ρω να κατεβω σειρα αλλα εχω διαφ0ρα πρ0βληματα π0υ ναι!Επρεπε να συμβ0υν χθες!!!0λα....Με απ0κ0ρυφ0μα τ0 γαλα παν0 στ0 lapt0p ....ηταν μεγαλ0 εγκεφαλικ0 να βλεπεις σιγα σιγα τ0 πλικτρ0λ0γι0 σ0υ να πεθαινει...ακ0μα μεγαλυτερη πικρα 0μως ηταν να βλεπεις τ0ν ευατ0 σ0υ να φρικαρει χωρις pc γιατι χωρις αυτ0ν χανει τα παντα!Επικ0ινωνια με φιλ0υς,επικ0ινωνια με τ0ν εξω κ0σμ0...τις μνημες τ0υ (μια και 0λες 0ι φωτ0γραφιες τ0υ βρισκ0νται μεσα σε αυτ0ν),και...και...και....Και ηταν τ0ση η πικρα μ0υ...δλδ χωρις υπλ0γιστη δεν μπ0ρω να ζησω?0χι!δεν μπ0ρω....μεχρι και η ερωτικη μ0υ <<ζωη>> (γιατι δεν τ0 λες και ζωη αυτ0) εξαρταται απ0 τ0ν υπ0λ0γιστη....Πως εχ0υμε γινει ετσι;Και τ0 χειρ0τερ0 ειναι 0τι θα συνεχισω να ζω ετσι γιατι δεν ξερω αλλ0ν τρ0π0....Σημερα παντως λειτ0υργ0υν περισσ0τερα πλικτρα....αυρι0 ελπιζω να λειτ0υργ0υν 0λα γιατι ειναι π0λυ κ0υραστικ0 να γραφεις ετσι....

Σου είπα το πρωί...

Κοριτσάκι!

Σου είπα το πρωί να είσαι περίφανη για τα λόγια σου και τα αισθήματα σου...

όχι δεν χαίρομαι με την θλίψη σου.Όχι!

Χαίρομαι που νιώθεις.

Και ξέρεις?

Είναι σημαντικό το οτι νίωθεις...

έστω και αν αυτό είναι πόνος,λύπη...

Όχι δεν είναι αστείο!

Το χειρότερο όλων είναι το τίποτα...

Και ζω καίρο τώρα στο τίποτα...

Αλήθεια,πώς είναι να πονάς;

να μην κοιμάσαι γιατί φοβάσαι τα ονειρά σου;

Πές μου!Πως είναι να είσαι ερωτευμένος;

να θες να βγείς να το φωνάξεις σε όλους;

να τους πείς οτι η ζωή είναι ωραία;

Ναι,εγώ,αυτή που κάποτε κάποιος την φώναξε χαρά της ζωής, έχω ξεχάσει απο καιρό πια πως είναι να νίωθεις ζωντανός.

Και θέλω τόσο να αγαπήσω,να αγαπηθώ,να πονέσω.Να ζήσω όμως!