Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

3 μήνες μετά...


3 μήνες μετά μπορώ και πάλι να δω τα βίντεο μας χωρίς να κλαίω. :)
Αργώ ίσως αλλά προχωράω...που χωράω δεν ξέρω αλλά με καλή διάθεση όλα βρίσκοντε!
Σε ένα μήνα θα πάω πάλι πίσω να δω τα παιδία.
Η Ντορότα που είναι στο δευτερο πτυχίο της και τα έχει με τον Ματέους.
Ο Μπάρτεκ που σπουδάζει φωτόνια και ακόμη δεν έχω καταλάβει πως και γιατί.
Ο Ιμπραήμ και ο Ερχάν που σπουδάζουν αρχιτεκτονική.
Ο Σάντεκ που δεν θυμάμαι τι σπουδάζει αλλά έχει 3 μητρικές γλώσσες.
Η Γιούλια απο τη Γερμανία που πήρε το σπίτι μου και όλα της πάνε ανάποδα.
Η Ρίκα που ήταν εδώ πριν 10 μέρες και
άλλοι τόσοι θα είναι εκεί.
:)
θα βάλω τα καλά μου,δλδ τα αρβιλάκια μου, και θα πάω.
Θα γυρίσω πάλι όλες τις Βρυξέλλες με τα πόδια,
θα ξενυχτήσω,θα πιώ μπύρες και βότκα,θα φωνάξω,θα πάω στα μπαράκια μας,δεν θα χορέψω μια και θα λείπει ο Ορχαν μου,θα ακούσω το "ένα λεπτό" πηγαίνοντας στο 75 (οχι για να δω τα παιδιά,απλά για να ακούσω το τραγούδι στο μέρος που το έκανα δικό μου),θα γελάσω,θα βρώ ελληνικές ρίζες σε πολωνικές λέξεις,θα πάω να δω αν υπάρχουν ακόμη τα ονοματά μας έξω απο τον καθεδρικό,θα τους αγκαλίασω.


Μου έλειψαν!
Αλλά χαμογελάω. :)

Δεν υπάρχουν σχόλια: