ΟΡΙΑ

'Ετυχε να το κουβεντιάζω μ' έναν φίλο σήμερα.

Μπορεί να ήταν και χθες...

Είναι καλό οι γονείς να σου βάζουν όρια.

Όταν όμως σε πετάξουν στον κόσμο των μεγάλων και είναι η σειρά σου να βάλεις όρια...

πως ξέρεις μέχρι που φτάνεις?

πως ξέρεις μέχρι που αντέχεις να φτάσουν οι άλλοι?

πως ξέρεις?

Την προηγούμενη Παρασκευή ένας κύριος μου είπε πως απλά δεν ξέρεις.Το μαθαίνεις σιγά σιγά.

Κάθε πληγή όμως και τα όρια στενευουν.

Έχω και όρεξη και χώρο για καινούριες πληγές.

Απλά τις στιγμές που στρίβει το μαχαίρι και βάζει και αλατάκι από πάνω...ε....δεν τις πολυγουστάρω.

Και ούτε και θέλω να στενέψω τους ορίζοντες μου για να προστατεύομαι.

όπως και να ΄χει για μια ακόμα φορά καλώς ορισάμε στον ψεύτικο κόσμο των μεγάλων.

****θέλω να βρεθώ αυτόματα στις Βρυξέλλες,να πίνω μπύρες χωρίς όριο και να γελάω.Να πάψω πια να σκέφτομαι χωρίς όριο και ωράριο****