Μας βαραίνουν οι φίλοι που δεν ξέρουν πια πως να πεθάνουν...

[...] Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί.
	«Μνήμη, α΄», 4. Ημερολόγιο καταστρώματος, Γ΄, 1955. Ποιήματα. Ίκαρος, 1974. 245.

Μας βαραίνουν οι φίλοι που δεν ξέρουν πια πώς να πεθάνουν...

«Μυθιστόρημα»

Καθένας χωριστά ονειρεύεται και δεν ακούει το βραχνά των άλλων.
	«Σαλαμίνα της Κύπρος», 54. Ημερολόγιο καταστρώματος, Γ΄, 1955. Ποιήματα. Ίκαρος, 1974. 265.

Με τι καρδιά, με τι πνοή, τι πόθους και τι πάθος πήραμε τη ζωή μας· λάθος! κι αλλάξαμε ζωή.
	«Άρνηση», 9-12. Στροφή, 1931. Ποιήματα. Ίκαρος, 1974. 13.

Με λίγο φως από τα παιδικά μας χρόνια.
	Μυθιστόρημα, ΙΑ΄, 5. 1935. Ποιήματα. Ίκαρος, 1974. 56.

Κι όλα τούτα είναι παλιές ιστορίες που δεν ενδιαφέρουν πια κανέναν δέσαμε την καρδιά μας και μεγαλώσαμε.
	«Piazza San Nicolò», 12-13. Ημερολόγιο καταστρώματος, Α΄, 1940. Ποιήματα. Ίκαρος, 1974. 159.

Σεφέρης για απόψε.