Διακοπές

Διακοπές. Μετά από τρία εντατικά χρόνια έχω μπροστά μου διακοπές! Από αυτές τις διακοπές μεταξύ διαφορετικών φάσεων της ζωής σου. Αυτές που το μυαλό μπορεί πια να τακτοποιήσει ότι έγινε μέχρι τώρα, να κλείσει διακόπτες και να χαλαρώσει πια. Μπορώ να κοιμηθώ. Όχι ότι δεν υπάρχει το μετά, το γεμάτο άγχος και αβεβαιότητα και ασάφεια. Φυσικά. Απλά ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο έκλεισε και έκλεισε ωραία. Με κλάμα και γέλια. Γιατί και το κλάμα καλό είναι, άσχετα αν το φοβόμαστε. Ένα τέλος που ανοίγει καινούρια κεφάλαια. Δεν ξέρω αν θα είναι το ίδιο ωραία. Σίγουρα όμως τα περιμένω με γεμάτη προσδοκίες.

Νιώθω ότι το έχω ξαναγράψει αυτό το κείμενο...
Να ήταν όταν τελείωσα το σχολείο; να ήταν όταν τελείωσα το εράσμους; να ήταν όταν τελείωσα τη σχολή; να ήταν όταν τελείωσα την πρακτική; Δεν ξέρω!Κάπου η απώλεια έγινε συνήθεια μου και ο πόνος της καρδιάς που μεγαλώνει μόνιμος σύντροφος. Αλλά δεν με πειράζει, όσο αλλάζω, όσο εξελίσσομαι, όσο εξελίσσομαι σε κάτι που μου αρέσει και με ανθρώπους που μου αρέσουν, δεν με πειράζει. Υπάρχει πάντα αυτή η πίκρα "μα πάλι πρέπει να αλλάξω;ήταν καλά εδώ!" αλλά φαντάζομαι αυτό είναι η διαδικασία της ζωής, να μάθεις να αγαπάς τις απώλειες σου και να προχωράς. 

Αχ!!!Θέλω να σας πω για όλα αυτά που έγιναν αυτά τα δύο χρόνια...μα πως να περιγράψεις και τι να πρωτοπεριγράψεις;
Θα κάνω μια λίστα και ίσως αργότερα αναλύσω την κάθε λέξη της λίστας σε κείμενο. Δεν υπόσχομαι όμως, γιατί είπαμε, είμαι διακοπές!

Φίλοι
Γέλια
Μαθήματα
Σπουδαστές
Δάσκαλοι με Δ. και δασκαλίσκοι
Ρωγμές στον εγκέφαλο
Διεθνής
Ομάδα
Φωτογραφία και Κλωστές
Γράψιμο
Βουνά
Τρένα
Φωτογραφίες και Αναμνήσεις
Περηφάνια
Αναγνώριση
Συγκίνηση
Βοήθεια
Συμπαράσταση
Αγωνία, Στρες, Άγχος, Απαισιοδοξία
Καινούρια αρχή
Αύριο
Δουλειά-Εργασία
Αντίο και Πένθος
Φίλοι, φίλοι και πάλι φίλοι. Ομαδική αγκαλιά!
Απόγνωση
Φόβος
Συγκέντρωση
Οικογένεια.

Ο Μπάρναμπι θα μου έλεγε όπως πάντα, με αυτά τα φωτεινά γαλάζια μάτια, "δεν μπορείς να τα βάζεις όλα αυτά σε μια λίστα, είναι διαφορετικά, άλλα είναι συναισθήματα, άλλα είναι αντικείμενα, άλλα έννοιες, διάλεξε ένα και συγκεντρώσου". Και εγώ όπως πάντα θα του έλεγα χαμογελώντας "μπορώ!γιατί τίποτα στη ζωή δεν είναι μόνο ένα πράγμα". Πιο συγκεντρωμένη από ποτέ λοιπόν εύχομαι να έχω πάντα τέτοιες εμπειρίες και τέτοιους ανθρώπους γύρω μου. Πολύχρωμους. Γιατί ποτέ δεν μου άρεσαν τα μονόχρωμα και μονότονα. Τα άλλα μπορεί να πονάνε παραπάνω, αλλά τουλάχιστον σου θυμίζουν ότι ζεις.

Σας φιλώ!
Να μου προσέχετε!
Κ.