Σύνορα?

Σύνορα?ποτέ δεν κατάλαβα τι είναι αυτό.
Ξέρω μόνο πως με κάποιους ανθρώπους μεγαλώσαμε με διαφορετικές συνήθειες, μα τι είναι αυτό?
Θα σου πω εγώ τι είναι...
Είναι η χθεσινή μέρα.Νεαρόκοσμος από όλο τον κόσμο (Ναι,όλο σου λέω....Κίνα,Ιαπωνία,Ταιβάν,Ελλάδα,Τουρκία,Ρωσία,Κολομβία,Ισπανία κ.α.) σε ένα λεωφορίο,τοπία μαγικά και μετά μπροστά σε 4 τραπέζια να τρώμε ντουρούμ και πίτες,να ακούμε Δεσποινα Βανδή (άγνωστο το πως και το γιατί) σε μια όμορφη πόλη του Βελγίου μιλώνας όποια γλώσσα μπορούσε ο καθένας.
Είναι εκείνο το βράδυ.Γύρω απο έναν σωλήνα μπύρα να ανακαλύπτεις οτι έχεις μεγαλώσει με τα ίδια παιδικά που μεγαλώσε και εκείνος τόσο μακρία απο τον δικό σου τόπο,την χώρα σου και την ήπειρο σου.
Είναι τα παιδιά που μένουν δίπλα,έχουν άλλο χρώμα,ακούν άλλη μουσική,μιλάνε μια παράξενη για τα αυτιά μου γλώσσα και όμως μοιραζόμαστε τις ίδιες σακούλες ανακύκλωσης.
Είναι οι πόρνες που υπάρχουν σε κάθε γειτονία που ζω απο τότε που ενηλικιώθηκα και έχουν όλες τις ίδιες ανάγκες.
Είναι το ίντερνετ που μου δείχνει κάθε δρόμο σε όποια πόλη θέλω.
Αυτό είναι τα σύνορα...
ΤΙΠΟΤΑ!
Είναι κάτι που απλά δεν υπάρχει.