Τα ήσυχα βράδια...

Δεν είχε τόσα όργανα και ούτε τη φωνή της αγαπημένης μου Αρλέτας εκείνο το βράδυ.

Ήταν απλά μια κιθάρα,μια αντρική φωνή και ένα καθόλου ήσυχο βράδυ.

Είχε φίλους και γνωστούς.Και στο τέλος μια αγκαλιά απο όλους αυτούς...

Ήταν ένα από αυτά τα μεγάλα βράδια, που συναντάς τους πάντες και που η αλληλεγγύη ειναι κυρίως μεταξύ μας.

Γιατί αυτο χρειαζόμαστε πρώτα απ' όλα...την αλληλεγγύη των δικών μας.

μετά αν θες μπορείς να δώσεις...