Όνειρο καλοκαιρινού μεσημεριού

Φωνάξαμε τον πλανόδιο φωτογράφο
που πέρναγε το πρωί στον κάμπο.
Κάτσαμε κάτου απ'τις αμυγδαλιές,
βάλαμε στη μέση τη γιαγιά και τον παπού
και σφίγγαμε τα χείλια μη γελάσουμε
καθώς κοιτούσαμε το το στρόγγυλο τζαμάκι
που'μοιαζε με το μάτι νυσταγμένης αγελάδας.
Στη φωτογραφία δεν ήταν τίποτ'άλλο
παρά λουλούδια, πεταλούδες και ήλιος.
Γέλασε και η γιαγιά μαζί με τον παπού
γιατί δεν είμαστε παρά λουλούδια, πεταλούδες και ήλιος.
Γελάσαμε και εμείς δίπλα κι όλα τριγύρω
κι όλα μέσα μας γελούσαν-όλα:
λουλούδια, πεταλούδες και ήλιος

Γ.Ρίτσος