Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2016

αυτό.

Με ρωτάνε τι είναι ευτυχία,
με ρωτάνε τι μου προσφέρει η τέχνη
με ρωτάνε και άλλες χαζές ερωτήσεις στις οποίες θα μπορούσα να απαντάω κάθε δευτερόλεπτο διαφορετικά.
Δε ξέρω λοιπόν τι είναι ευτυχία,
ούτε ξέρω τι μου προσφέρει η τέχνη.
Ξέρω όμως πως σήμερα το μεσιμέρι, παρ' όλη την κούραση και το στρες,
όταν ο Λόικ προσπαθούσε να βγάλει άκρη με τον πίνακα του καθισμένος στο πάτωμα
και η Έλια έκοβε κομμάτι υφάσματος από το δικό της έργο
και εγώ έψαχνα να βρω το λάθος στο μέτρημα του κεντήματος μου,
όλα ήταν στη θέση τους.
Εκείνη την ώρα θα τους απαντούσα με μια λέξη και στις δύο ερωτήσεις:
ΑΥΤΟ.

οι στιγμές...