Στα 24 πια άσπρισα...όχι τα μαλλιά μου βρε χαζέ!
Ο καιρός με άσπρισε...εμένα και τα πάντα γύρω μου.
Μια βδομάδα τώρα κοιμάμαι και ξυπνάω με αυτό το περίεργο φως που βγάζει το χιόνι.
Αυτό το περίεργο ασπρομπλέ...
Γύρω μου ήχοι πρωτάκουστοι όπως οι αλυσίδες σε αυτοκίνητο που κινείται σε καθαρή, από χιόνι, άσφαλτο.
Εικόνες παράξενες, λεωφορεία με αλυσίδες μέσα στη πόλη, εκχιονιστικά έξω από το παράθυρο μιας σχολής χορού.
Μυρωδιές καινούριες, ζεστό κρασί με κανέλα στο δρόμο, ρόδες τρένου που φρενάρει σε παγωμένες ράγες.
Στα 24 πια, άλλη χώρα, άλλες γλώσσες, άλλες συνήθειες, άλλες προσδοκίες από 'μένα και τους άλλους.
Σταματάει ποτέ άραγε ο άνθρωπος να αλλάζει; και αν σταματάει τι; ηρεμεί και γαληνεύει ή τελματώνει και δυστυχεί;
Χιονίζει πάρα πολύ και ξέρεις.... το χιόνι έχει τη μοναδική ικανότητα να παράγει ησυχία, σιωπή.
Τουλάχιστον μέχρι το πόδι σου να πατήσει πάνω του και να το τραυματίσει με το αυτό το γνωστό πια "κράτς".
Ο καιρός με άσπρισε...εμένα και τα πάντα γύρω μου.
Μια βδομάδα τώρα κοιμάμαι και ξυπνάω με αυτό το περίεργο φως που βγάζει το χιόνι.
Αυτό το περίεργο ασπρομπλέ...
Γύρω μου ήχοι πρωτάκουστοι όπως οι αλυσίδες σε αυτοκίνητο που κινείται σε καθαρή, από χιόνι, άσφαλτο.
Εικόνες παράξενες, λεωφορεία με αλυσίδες μέσα στη πόλη, εκχιονιστικά έξω από το παράθυρο μιας σχολής χορού.
Μυρωδιές καινούριες, ζεστό κρασί με κανέλα στο δρόμο, ρόδες τρένου που φρενάρει σε παγωμένες ράγες.
Στα 24 πια, άλλη χώρα, άλλες γλώσσες, άλλες συνήθειες, άλλες προσδοκίες από 'μένα και τους άλλους.
Σταματάει ποτέ άραγε ο άνθρωπος να αλλάζει; και αν σταματάει τι; ηρεμεί και γαληνεύει ή τελματώνει και δυστυχεί;
Χιονίζει πάρα πολύ και ξέρεις.... το χιόνι έχει τη μοναδική ικανότητα να παράγει ησυχία, σιωπή.
Τουλάχιστον μέχρι το πόδι σου να πατήσει πάνω του και να το τραυματίσει με το αυτό το γνωστό πια "κράτς".
