Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

μια Τρίτη...

Ξημέρωνε Τρίτη,μια Τρίτη που δεν είχε να κάνει κάτι και έτσι την βρήκε ξαπλωμένη, ανάμεσα σε χιλιάδες όνειρα, το κινητό της.Πετάχτηκε αλαφιασμένη,για να χτυπάει τόσο νωρίς κάτι κακό συμβαίνει...
-Ελα ρε,τι κάνεις?μήπως σε ξύπνησα?
-Ναι,αλλά δεν πειράζει.Τι έγινε?
-Α!Συγνώμη ρε...απλά ήμουν εδώ κοντά και έλεγα να περάσω να πάρουμε πρωϊνό.
-Ε!'Ελα ρε...τι κάθεσαι?
-Ωραία!τι θές να σου φέρω?
-Γάλα που μου τελείωσε.
...
και έτσι ξεκίνησε μια Τρίτη...
πρωϊνό στο μπαλκόνι,κουβέντες,γέλια,"πρέπει να φύγω...","που θα πας μωρέ μέσα στη ζέστη,κάτσε εδώ,θα πάρουμε τους άλλους να έρθουν!","'ελα!ξύπνησες?","'Οχι!Τι θές?τι έγινε?γιατί με πέρνεις από αυτό το κινητό?Που είσαι?","Σήκω και έλα σπίτι μου,ειμαστε εδώ","Αχχ!πάρε με σε κανένα δεκάλεπτο μήπως με ξαναπήρε ο ύπνος...","Που είσαι?","Περιμένω έναν μαλάκα στη Νέα Σμύρνη","Ωραία,μόλις τον βρεις,έλα από δω","ε?οκ!","Επ!είσαι τει?","Ναι γράφω","Ωραία γραψε και έλα","Γιατί?..τι να φέρω","Οτι θες,μπύρες έχουμε πάντως"....
και κάπως έτσι συνεχίστηκε μια Τρίτη...
παρέα,γέλια,χαρτιά,κουτσομπολιά,καφές,uno,παρατηρήσεις από τους γείτονες,φαγητό,μπυρίτσα,πειράγματα,φωτογραφίες.
και κάπως έτσι έφτασε στο τέλος της μια Τρίτη...κατα τις 10 το βράδυ που έμεινε ξανά μόνη της να φοβάται μήπως ξυπνήσει,Τρίτη πρωί, και ήταν απλά ένα ευχάριστο όνειρο...