gnostos agnostos

Yparxoun an8ropoi kai an8ropoi.
Yparxoun oi agnostoi.
Yparxoun oi gnostoi.
Yparxoun oi filoi.
Yparxeis kai esu.
O an8ropos koumpi.
Mia katigoria monos sou.
ola gnosta pano sou.
ta xeria sou.
ta matia sou.
to xamogelo sou.
i profora sou.
i stasi tou somatos sou.
ola agnosta pano sou.
ta xeria sou.
ta matia sou.
to xamogelo sou.
i profora sou.
i stasi tou somatos sou.
Sou eipa eimai edo.
stamata na gurnas ton kosmo!Mia mera emeine akomi...ti na prolabo na sou po?
kai se poia glossa to 8es?
Min feugeis prin er8eis.
Min min eisai edo otan leipeis.
Se ksero mikre mou agnoste.Eisai o dikos mou gnostos-agnostos!
kai oti psaxneis edo einai.Den 8a se prodida pote...

perimeno.....

Teleutaia to skeftomai suxna....
Parakseno pragma i mnimi.
Poses fores ksexnao basika pragmata kai oi alloi guro mou pareksigounte kai 8umonoun.
Poses fores omos 8umamai pragmata pou den to perimeneis.
Kai malista kapoies fores 8umamai ta panta...
opos tora.
8umamai.
Den zo sto parel8on.Auto mas teleiose.Kai oute ksero pos 8a einai otan se do.Alla 8umamai pos itan...kai polu se agapo gia tis stigmes geliou kai ksegnoiasias pou mou prosferes.
Eimai loipon edo.Anoixti se ka8e palabi protasi.Gurna...se perimeno!
Eksallou mou xrostas tosa...agapimene mou suzige! :)
Perimeno!

Σύνορα?

Σύνορα?ποτέ δεν κατάλαβα τι είναι αυτό.
Ξέρω μόνο πως με κάποιους ανθρώπους μεγαλώσαμε με διαφορετικές συνήθειες, μα τι είναι αυτό?
Θα σου πω εγώ τι είναι...
Είναι η χθεσινή μέρα.Νεαρόκοσμος από όλο τον κόσμο (Ναι,όλο σου λέω....Κίνα,Ιαπωνία,Ταιβάν,Ελλάδα,Τουρκία,Ρωσία,Κολομβία,Ισπανία κ.α.) σε ένα λεωφορίο,τοπία μαγικά και μετά μπροστά σε 4 τραπέζια να τρώμε ντουρούμ και πίτες,να ακούμε Δεσποινα Βανδή (άγνωστο το πως και το γιατί) σε μια όμορφη πόλη του Βελγίου μιλώνας όποια γλώσσα μπορούσε ο καθένας.
Είναι εκείνο το βράδυ.Γύρω απο έναν σωλήνα μπύρα να ανακαλύπτεις οτι έχεις μεγαλώσει με τα ίδια παιδικά που μεγαλώσε και εκείνος τόσο μακρία απο τον δικό σου τόπο,την χώρα σου και την ήπειρο σου.
Είναι τα παιδιά που μένουν δίπλα,έχουν άλλο χρώμα,ακούν άλλη μουσική,μιλάνε μια παράξενη για τα αυτιά μου γλώσσα και όμως μοιραζόμαστε τις ίδιες σακούλες ανακύκλωσης.
Είναι οι πόρνες που υπάρχουν σε κάθε γειτονία που ζω απο τότε που ενηλικιώθηκα και έχουν όλες τις ίδιες ανάγκες.
Είναι το ίντερνετ που μου δείχνει κάθε δρόμο σε όποια πόλη θέλω.
Αυτό είναι τα σύνορα...
ΤΙΠΟΤΑ!
Είναι κάτι που απλά δεν υπάρχει.

Το κουτί

Έχω ένα κουτί.
Έχω ένα κουτί για να αποθηκεύω στιγμές.Εικόνες.Αμνήσεις.Μουσικές.
Έχω κι άλλο ένα κουτί που με συνδέει με τον κόσμο.Έχει τα πάντα αυτό το κουτί.
Φίλους που μιλάνε,οικογένια που ανησυχεί,εικόνες απο το αμερικάνικο σπίτι του φίλου,νέα απο όλο τον κόσμο,καινούρια τραγούδια,ταινίες,γνώση.
Έχω όμως και ένα μαύρο κουτί.Το περνάω στο λαιμό μου και δημιουργώ τις αναμνήσεις μου,συγκρατώ τις στιγμές για μπορώ μετά να τις κοιτώ πιο προσεχτηκά (τοπία,χαμόγελα φίλων,στιγμές περαστικές,σκηνές στημένες),βλέπω τον κόσμο αλλίως...ορθογώνια.

Τα κουτιά μου με αγχώνουν.Φοβάμαι μη τα χάσω.Μη χαλάσουν.
Τα κουτιά μου όμως μου δίνουν και χαρά,
και παρέα,
και τα αγαπώ.